Histogram

Het histogram op de camera is een grafiek die je vertelt over hoe de verdeling van lichte en donkere tinten in een beeld is. Dat histogram kan je dus helpen om direct na de opname te beslissen of de belichting van je foto goed is, of dat deze nog beter kan. Een goed belichte foto levert veel op, nabewerking is vaak minimaal nodig en dat scheelt dus veel tijd.
Het histogram is dus een grafiek en voordat ik nu al mensen kwijt raak die niets hebben met grafieken en cijfers; het is een simpele grafiek, lees dus vooral verder om te zien hoe je dit simpele hulpmiddel in kan zetten om betere foto’s te krijgen.
De assen van de grafiek
Het histogram heeft twee assen, op de x-as staat van links naar rechts de tint. Aan de linkerkant staan de donkere tinten, in het midden de midden kleuren en rechts de lichte tinten. Bij een zwart-wit foto heb je dus aan de linkerkant het zwart en helemaal rechts het wit. Daartussen liggen de grijstinten die van links naar rechts van donker naar licht gaan.
Op de Y-as (van boven naar beneden) staat hoeveel van een bepaalde tint in een foto aanwezig is. Je zou kunnen zeggen dat de hoeveelheid zwarte pixels hier in de hoogte is afgebeeld, hoe meer zwarte pixels, hoe hoger de grafiek is bij het zwarte gedeelte. In onderstaand histogram zie je een verdeling waarbij de piek in het midden ligt, dit is de piek die de ‘middentonen’ laat zien. Verder zie je in dit histogram ook dat er donkere en lichte tinten in de foto aanwezig zijn.

Histogram

Ok, ik weet nu hoe het zit met de assen, maar hoe zet ik dat dan in de fotografie? Het bovenstaande histogram zegt wat over hoe de toon van de pixels verdeeld zijn in de foto. Maar het zegt natuurlijk helemaal niets over hoe de foto er uit ziet. De foto die bij dit histogram hoort is onderstaande:

Je ziet dat de middentonen die je in het histogram ziet vooral zitten in de stoep en de auto’s. De donkere tinten zitten in de schaduwen, de jas van de passant en in de donkere gedeeltes van de auto’s. Achterin de foto zie je de lichte tinten van de foto.
Nu wordt er vaak gezegd dat het histogram goed verdeeld moet zijn, en dat is bij deze foto het geval. Je zou dus kunnen zeggen dat deze foto goed belicht is, en dat we dat terugzien in het histogram. Echter er zijn veel situaties waarbij het histogram er heel anders uit ziet. Je kan je voorstellen dat een besneeuwd landschap meer lichte tinten heeft en dus ook een histogram heeft dat dat laat zien. En dat is zo, onderstaand histogram zou een histogram kunnen zijn van een sneeuwlandschap:

histogram van een licht onderwerp

Bovenstaand histogram is niet van een sneeuwlandschap, maar van een schaal schuimpjes in een etalage. En dit is nu net een situatie waarbij de lichtmeting van je camera in de war kan raken. Want die camera wil het zwaartepunt van de pixels graag in het middengrijs leggen, zoals bij het eerste histogram. Je krijgt dan het histogram wat je hieronder ziet:

histogram van een licht onderwerp, zonder compensatie lichtmeting

Je zal dus als fotograaf rekening moeten houden met het onderwerp dat je op de foto zet. Hieronder kan je zien hoe de foto van de twee bovenstaande histogrammen er uit ziet, maar ik kan je nu al vertellen dat hier voornamelijk lichte tinten in zitten. Het moment dat ik deze lichtroze schuimpjes in de etalage zag liggen wist ik dat ik er een foto van zou nemen. En tijdens het maken van de compositie zag ik dat er voornamelijk lichte tinten in de foto zouden gaan zitten. Op dat moment compenseer ik al bij het fotograferen door een stop of mee te overbelichten. Ik doe dat met de EV op de camera. Hierdoor zorgt de camera dat er meer licht op de sensor valt en in dit geval was dat meer dan een stop, dus meer dan een verdubbeling van de sluitertijd in dit geval. Onderstaand het resultaat van de foto, en ook de de foto die zonder extra compensatie gemaakt is (dat is dus de foto die hoort bij het laatste histogram).
 
Je ziet dat dit qua beeld een enorm verschil geeft en dat het nadenken over wat je in beeld ziet en eventueel compenseren een heel belangrijke factor is. Natuurlijk kan je dit ook doen in de nabewerking, maar niets is zo fijn als een foto waar je weinig tot niets meer aan hoeft te doen. En dan heb ik het nog niet eens over het verlies in kwaliteit en introductie van ruis (daarover een andere keer) als je licht toevoegt in de nabewerking.
Hoe doe je dat nu in de praktijk:
Iedere moderne camera heeft de mogelijkheid om het histogram te laten zien. Sommige camera’s kunnen dit zelfs al tijdens de opname, maar anders heb je de mogelijkheid om het histogram te laten zien na de opname. EN iedereen weet dat het schermpje achterop de camera niet altijd laat zien wat er is, als je in een hele lichte omgeving staat is het moeilijk om je gemaakte foto goed te zien en dus ook om te bepalen of er voldoende licht op de foto is gekomen. Bij de foto van de schuimpjes (die gemaakt is op een zonnige dag) had ik echt niet aan de foto kunnen zien of deze goed belicht was. Het histogram geeft me dan meer idee of ik voldoende licht op de foto heb gekregen. Ik zou zeggen probeer maar eens te werken met dat histogram bij het maken van foto’s.

Voorkomen van ruis in je foto’s, het geheim

Digitale ruis in de foto, een probleem waar sommige fotografen gek van kunnen worden. Veel fotografen streven er naar om met een zo laag mogelijke iso te fotograferen om het probleem van de ruis zoveel mogelijk te elimineren. Mijn ervaring leert dat dit zeker niet altijd de beste manier is. Ik doe jullie het geheim uit de doeken hoe je een zo ruisvrije foto kan maken:
Wat is ruis?
Laten we eerst eens kijken wat ruis nu precies is in de digitale fotografie. Digitale ruis laat zich zien als kleine afwijkingen in de kleur van pixels. Tussen de pixels met de correcte kleuren staan pixels met willekeurige blauwe, groene of rode pixels. Als de ruis extreem is, kan een foto daardoor zelfs onscherp worden.
In het kort is het zo dat ieder elektrisch apparaat ruis maakt. Maar bij grote versterking van het originele signaal is het deel ruis beter te zien (of te horen). Als er voldoende licht beschikbaar is, dan gebruiken we een lage iso. De grote hoeveelheid licht onderdrukt dan met gemak de ruis. Ga je nu echter onder slechtere lichtomstandigheden werken, dan wordt het interessant. Je ISO zet je hoger, waardoor je meer versterking vraagt van het elektrische apparaat (de sensor in je camera). Hierdoor wordt niet alleen de gevoeligheid voor licht groter gemaakt, ook het ruisniveau zal toenemen.
Ook het formaat van de pixels is van invloed op het ruisniveau. Een compactcamera heeft een in oppervlakte kleinere sensor en de pixels zijn daardoor kleiner van formaat dan die van een grotere spiegelreflex. Dit formaat in oppervlakte kan wel een factor 35 schelen! En hoe kleiner de pixels, hoe meer versterking nodig is. En dus meer ruis.
Verder speelt de temperatuur van de sensor een rol. Een warme sensor geeft meer ruis. Dit kan met name parten spelen bij extreem lange sluitertijden waarbij de sensor erg warm kan worden.
Voorkomen van ruis
Maar wat is nu de beste manier om ruis zoveel mogelijk te voorkomen? Dat is zeker niet altijd de ISO waarde zo laag mogelijk zetten. En dat is nu juist hét misverstand onder veel fotografen. Immers de theorie zegt dat een lage ISO juist de minste ruis geeft.
Wat is dan wel de beste manier om ruis te vermijden? Dat is correct belichten tijdens het fotograferen. En ik zal uitleggen waarom dat zo is met voorbeelden. Eerst de theorie hierachter. Als je een foto maakt op zeg 400 ISO, maar je foto is te donker, dan zal je in de nabewerking de foto lichter moeten maken. Je doet dit in Photoshop, in Lightroom of in welk programma je daar dan ook voor gebruikt. Door de foto lichter te maken, doe je eigenlijk hetzelfde als de camera zou doen bij het hoger zetten van de ISO. Je ‘versterkt’ de individuele pixels. En zoals je weet is een hogere ISO meer ruis, en dus een versterking van het licht in de nabewerking geeft hetzelfde resultaat.
Een foto zegt meer dan 1600 woorden:
Hieronder zie je een foto die ik heb gemaakt met 400 ISO. Ik heb bewust de foto 2 stops donkerder gemaakt in de camera dan dat de externe lichtmeter me vertelde. Het is logisch dat ik een donkere foto krijg. (klik om de foto’s te vergroten en de details beter te zien )

ISO 400 origineel

Ik heb met ISO 1600 een foto gemaakt van hetzelfde tafereel met dezelfde sluitertijd en diafragmastand. Hierdoor laat ik dus 2 stops meer licht toe en heb een goed belichte foto.:

ISO 1600, correct belicht

De 400 ISO foto zal ik nu 2 stops lichter moeten maken in de nabewerking om ze te kunnen vergelijken. Ik heb een uitsnede gemaakt van een deel van de foto en leg de ISO 400 en de ISO 1600 naast elkaar om goed te kunnen vergelijken:

Verschil slecht belichte 400 en goed belichte 1600

Wat je hier duidelijk ziet is dat de ISO 400 foto meer ruis heeft dan de ISO 1600 foto. Dit komt omdat we in de nabewerking meer ruis hebben toegevoegd door de belichting in de nabewerking te corrigeren.
De geleerde les.
Een lage ISO geeft je zeker minder ruis, maar een absolute voorwaarde is wel dat je de foto goed belicht. Hoe je makkelijk kan zien of je een foto goed belicht heb ik beschreven in het artikel over het histogram.  Als je geen mogelijkheid hebt om correct te belichten, dan is het kiezen van een hogere ISO om een beter belichte foto te krijgen altijd de betere oplossing. Veel fotografen zijn zich niet bewust van dit fenomeen en maken onbewust dus een verkeerde keuze bij het fotograferen. Goed belichten is dus het belangrijkste bij het vóórkomen van ruis, als je de goede belichting niet kan maken met een lage ISO, schakel dan over naar een hogere ISO. Dat is beter dan een onderbelichte foto die je moet corrigeren.
Wil je meer weten over het meten van licht, lees dan dit artikel eens over hoe je camera het licht meet en dit artikel waarin de verschillende meetmethodes uitgelegd worden
De foto’s die je in dit artikel ziet zijn onbewerkte foto’s uit de Canon 5D mkII, afgezien van de verhoging van de belichting om de 2 stops onderbelichting te compenseren. Ik gebruik Lightroom om RAW foto’s te verwerken en in dit geval is ruisonderdrukking en verscherping uitgezet. Hierdoor kan je dus appels met appels en peren met peren vergelijken.

Automatische ISO, wel of niet gebruiken?

Een artikel over de auto ISO instelling. Is dit een handige optie of zorgt het voor hoofdbrekens achteraf? Ik leg de werking uit en dan mag je zelf beslissen
Want ik zeg altijd “Je ISO moet zo laag als mogelijk is en zo hoog als noodzakelijk”. Maar hoe je daar voor zorgt, lees je verder in dit artikel.
Afgelopen week stond ik op de boulevard voor een avondje avondfotografie. Altijd een erg leuke workshop waarbij ISO altijd een onderwerp van gesprek is.
Eerst even een kleine definitie, waar staat ISO voor. ISO staat eigenlijk helemaal niet voor iets dat met fotografie te maken heeft. Maar het is een afkorting. Een afkorting voor de International Organization for Standardization. Een organisatie die zorgt dat we over de hele wereld dezelfde internationaal afgesproken standaardden gebruiken. Als we het echter over ISO in de fotografie hebben, dan hebben we het over de lichtgevoeligheid van de film of de sensor. Hoe hoger de gevoeligheid, hoe minder licht je nodig hebt om een goed belichte foto te maken. Eerder maakte ik al een filmpje over wat ISO nu precies is.
Je regelt zelf de ISO
Bij de start workshop avondfotografie is er nog voldoende licht. De zon is nog niet onder en we fotograferen vaak in de richting van de ondergaande zon. Omdat er voldoende licht is, volstaat dan een ISO van 100 of 200. Als de zon echter ondergaat dan neemt de hoeveelheid licht snel af. Onze ogen zien dat niet zo, maar de camera des te meer. Als je dan niet op past gaan je sluitertijden rap omhoog en heb je een grote kans op een foto die bewogen is. Het is dan een goed gebruik om te blijven kijken naar je sluitertijden en als deze te lang worden je ISO te verhogen.
Ongeveer 10 à 15 minuten na de zonsondergang is het dan tijd voor het gebruik van het statief. Bij het gebruik van een statief kan je je langere sluitertijden (of zelfs erg lange) veroorloven. Omdat je gebruik maakt van lange sluitertijden, wil je in dit geval een lage ISO. je wilt immers ook geen of weinig ruis in je foto. Mijn advies aan de cursisten op dat moment is dan ook om je ISO op 100 of 200 te zetten.
De camera doet de ISO (Auto-ISO)
Als je echter de optie automatisch ISO gebruikt dan hoef je soms niet en soms wél na te denken. In de tijd vóór de zonsondergang gaat het namelijk goed. De camera zal zorgen voor een lage ISO als het kan en de ISO hoger zetten als het moet. Dit geldt ook voor de korte periode net na zonsondergang. De ISO zal dan in de auto-stand steeds iets hoger gaan.
Je camera weet echter niet dat jij je camera op statief zet. Dus zodra dat het geval is blijft de auto-ISO de ISO verhogen omdat er steeds minder licht is. Terwijl jij nu net met langere sluitertijden kan fotograferen omdat je camera op statief staat. Het resultaat is dan ook dat je foto’s onnodige hoge ISO krijgen en dus ook meer (onnodige) ruis. Dit is dan ook een voorbeeld waarbij je je camera bij voorkeur niet op de auto-ISO zet…
Help ik ben mijn ISO vergeten
Je kent het vast, je hebt gisteravond foto’s gemaakt in het schemer en hebt je ISO op 1600 gezet. En nu sta je in de volle zon weer te fotograferen met ISO 1600…. Vergeten de ISO terug te zetten. Dat zal je niet gebeuren als de je optie auto-ISO gebruikt, dan zorgt je camera dat jouw vergeetachtigheid geen probleem wordt. Altijd fijn!
Maar ik wil geen hoge ISO, want dat geeft ruis
Als docent fotografie zie ik heeeeel vaak bewogen foto’s terwijl dat niet nodig was. Vaak heeft men dan een te lage ISO gekozen. Er blijft veel ‘angst’ onder fotografen over de te hoge ISO en de ruis die dat geeft. In de praktijk valt het erg mee met die ruis, zeker bij de huidige camera’s. Mijn eerste digitale camera leek bij ISO 1600 op een pakje hagelslag, maar tegenwoordig zie je bijna het verschil niet meer tussen ISO 400 en ISO 1600. En ik heb je al eerder een geheim verklapt waarmee je kan zorgen dat de ruis nihil is.
Zo hoog als noodzakelijk en zo laag als mogelijk
Dat is het advies voor het gebruik van de ISO. Hiermee zorg je dat je geen onnodig bewogen foto’s krijgt en ook geen onnodige ruis. De automatische optie van je camera kan je daarbij helpen.
Limiteer de auto-ISO
Vaak kan je de automatische ISO beperken. Zoek even op in je instructieboekje hoe het zit, maar ik adviseer om even na te denken hoe hoog je je ISO maximaal wilt hebben. Als je dat bijvoorbeeld op ISO 1600 stelt, dan stel je gewoon in dat je camera maximaal ISO 1600 mag gebruiken in de auto-stand. Je kan dan altijd hoger als je wilt, maar dat zal je dan bewust zelf moeten doen.
Canon:
Bij Canon staat je camera dan op Auto ISO en zal de camera zelf kiezen welke ISO je ‘krijgt’ op basis van de gegevens van de lens. Canon houdt namelijk rekening met de brandpuntafstand en of er wel of geen IS (image stabilisation) op de camera zit. De camera stelt de iso dan zo in dat je nog uit de hand kan fotograferen. Bij een 100 mm lens zonder IS zal de camera proberen de sluitertijd niet langer dan 1/100 te maken.
De Auto-ISO stand van Sony lijkt op deze stand.
Nikon:
Bij Nikon werkt dit net even anders. Als daar de auto-ISO aan staat zal deze worden aangepast als deze niet kan worden bereikt met de waarde die de gebruiker zelf heeft ingesteld. Een voorbeeld: Je hebt bij de auto-ISO gekozen voor een sluitertijd van 1/30. Je stelt de ISO in op 400 en als je nu in een situatie komt waarbij je met ISO 400 niet aan 1/30 komt, dan gaat de ISO omhoog. De ISO gaat dus in dit voorbeeld niet naar een lagere waarde dan 400. Het is bij een Nikon moeilijk te zien of de Auto-ISO aan staat, dat staat vaak verborgen in het menu. Je kan echter dus altijd je ISO instellen bij Nikon. Dit is dan echter niet persé de ISO die gebruikt zal worden. Als je auto-ISO aan staat is de ingestelde ISO de laagst mogelijke. Daarom kan het verstandig zijn om bij Nikon zowel te kiezen voor auto-ISO als een lage basis-ISO.
Dus, de keuze is aan jou
Er zijn gevallen waar de auto-ISO reuze handig is en gevallen waar je dat absoluut niet wilt. Als jij weten hoe je camera ingesteld staat en hoe je makkelijk de ISO kan wijzigen heb jij de controle voor de verschillende situaties.

challenges and fun

whoa...

3 bitrhdays today, also 3 creative pictures to make.  

Further I think I am recovering from my cold, the ear is still fully closed, grrr, hopefully that will get better soon as well.
The weather is still a bit grey, but the temperatures are getting upwards. Good.

Plenty of plans.
I decided to not to jon the Foto 7 Daagse.  Partially because I did not feel well, but as well because I slowly start to dislike the mass of it. I do it a bit later.
In IAAW  we will make a writing challenge, in April, the entire month we can write, every day, about a givien theme,.  Even when no one is particiapting, no one but me, lol, I still do it and will ad that to my poetry site.  The site that I can update today, or tomorrow, with a LOT of poetrry from this month.

Facebook gossip. There are a few people that dig their own graves, Frankie did dump himself out of the admin group, lol.  We shall see what happens, I lean back.
Where I also will lean back is in the upcoming 'uproar'  around the ESC, European Song Contest, a thing that Jon is very much involved with.  We are getting that horrible music as from tomorrow in his countdown and I shall try to ignore it fully. Maybe I should make a nice alternative :for StayingPower, where he most likely will post his terror. :) lol.

Life is funny and nice :) .  I love my sweetie, more and more, every day :)
And when I see a good friend being happy with her new love as well, then that makes me smile too. Even when I am not that keen on that guy, well, I do not need to live with him, right? LOL. And I will remain the one that I always am. Soooooo...

Coffee o clock, time for some happy birthday wishes and then I will go in the street, finally again, with the cam. It has been a long 10 days without it, the tulips in house are wonderful, but..  a man like me needs more :)

de 3 seconden regel

Eén van de eerste dingen die een fotograaf leert als hij een camera oppakt is dat een camera een kader heeft. Als je door je camera kijkt dan zie je slechts een stukje van wat er is. Het leuke is dat jij, ik, en je buurman exact hetzelfde zien als we door onze ogen, ons natuurlijke kader kijken.
De vraag is dan: “Wat maakt dat je foto anders is dan de manier waarop andere mensen naar de wereld kijken?” Hoe maak je het verschil met je foto’s?
Wat liefde, aandacht en 3 seconden te maken hebben met een betere foto lees je in dit artikel.
Als je de camera tegen je oog zet, kan je kiezen wat er wel en niet in beeld komt. Er komt meer niet in beeld dan wel. Dat wat bij het afdrukken wel in beeld komt, dat is je foto.
Eh, ja. Dat is duidelijk Mischa, dat snappen we wel.
Maar snap je ook dat een goede foto juist is iets dat anderen niet zien? Of wel opgemerkt hebben, maar niet gezien? Iets opmerken is iets anders dan iets zien.
Een goede foto
Voor een goede fotograaf en dus een goede foto gaat het om het kijken en vervolgens het vastleggen wat je ziet. Te vaak merk ik dat mensen iets leuks opmerken, hun camera pakken, klikken en klaar. Dat lijkt op een soort van verzamelen. We komen iets leuks tegen en we zetten dat op een harde schijf, kunnen we later nog een keer naar kijken.
Aandacht en liefde
Vaak kan je aan een foto zien of er aandacht aan is besteed. Tijd, liefde, zorg. Allemaal termen die hetzelfde inhouden wat mij betreft in dit kader.
De 3 seconden regel
Daarom ben ik gekomen met de 3 seconden regel. De 3 seconden regel had overigens net zo goed de 5 seconden regel of de regel van aandacht mogen heten. Wat de naam van het beestje is, maakt niet zo uit. De betekenis er achter juist veel meer. Ben je anti-autoritair en hou je niet van regels? Dan noem je het “3 gouden seconden die de foto beter maken”.
Wat is de 3 seconderegel.
Het is niet moeilijk, dat had je al gedacht. Het kost je immers slechts een paar seconden. Maar het gaat zo: Hét moment dat je eigenlijk op de knop zou willen drukken om een foto te maken neem je een time-out. Je drukt niét af. Maar je neemt eventjes de tijd. In die tijd kan je verschillende zaken (snel) doorlopen. Misschien weet je van jezelf wel dat je op een bepaald punt wat minder sterk bent, bijvoorbeeld de techniek of compositie. In dat geval leg je op dat moment eventjes de nadruk op dat zwakke punt.
Wat zijn nu dingen die je in die 3 seconden kan doen, je kan realiseren.

• Wat heb je gezien. Heb je het gezien op opgemerkt?
• Staat alles wel in beeld zoals je wilt. Zie je te veel of juist te weinig?
• Heb je alles wat op de foto komt te staan gezien? Laat je oog eens het hele beeld afscannen.
• Moet je misschien een stap opzij om bijvoorbeeld een lantaarnpaal net uit beeld te krijgen?
• Wat is je techniek, is je sluitertijd wel optimaal? Je wil immers geen bewogen foto, toch?
• Is het geen idee om je camera een kwart slag te draaien?
• Staat de horizon recht?
• Sta je stevig? Schouders relaxt, benen iets uit elkaar, rustige ademhaling?

Misschien heb je zelf nog andere aandachtspunten of lees je deze lijst van voorbeelden en realiseer je je dat je geen van die zaken ooit bewust doet. In dat geval is het een goed idee om bewuster te worden van dat wat je op de foto zet en hoe je dat doet.


Een voorbeeld uit de praktijk
Afgelopen juli waren we in Frankrijk voor een fotovakantie die ik organiseer. In de buurt staat een hele mooie boom. Eén van de deelnemers zei dat de boom leek op de boom van de film Shawshank Redemption. De bewuste boom was op loopafstand van ons verblijf en dus zijn we met een groepje daar heen gelopen. Kwartiertje heen en kwartiertje terug. Omdat je de foto eigenlijk al genaakt hebt in je hoofd, is het dan verleidelijk om de boom ‘even snel’ op de foto te zetten. Maar we zijn dus juist wat langer bij en rondom de boom geweest.
 
Door verschillende standpunten te nemen en technieken te gebruiken maak je uiteindelijk een betere foto. De twee foto’s hierboven geven het verschil weer tussen opmerken en eventjes goed kijken. Bij de linker foto zie je een kaal stuk in het gras. Door een klein stukje naar voren te gaan heb je daar geen last meer van zoals je in de rechter foto ziet.
Hieronder zie je nog 3 foto’s die ik gemaakt heb bij de boom. Wisselen met standpunt, camerahouding, wel of geen flare in beeld en sluitertijd in combinatie met beweging.

Help, mijn foto is niet scherp

Soms gebeurt het gewoon, je foto is niet scherp. Wat kan dat nu zijn en hoe kan je het oplossen?
Het probleem kan aan verschillende factoren liggen, laten we de meest voor de hand liggende ‘problemen’ eens bespreken.
Je hebt niet scherp gesteld
Dat komt zelden voor omdat tegenwoordig iedere camera is voorzien van autofocus. maar als je die (per ongeluk) hebt uitgeschakeld, dan kan dit wel eens het probleem zijn. Oplossing? Zet je autofocus weer aan (of stel handmatig scherp).
Je scherpte-diepte is te klein.
Ik schreef al eerder een artikel met paaseitjes over scherpte-diepte. Alhoewel een kleine scherpte-diepte vaak een interessant beeld oplevert, kan je ook een scherpte-diepte hebben die te klein is. Dan kan het zomaar zijn dat het verkeerde stukje scherp is, dat zie je bij de eerste foto bijvoorbeeld.
Je sluitertijd is te lang:

onscherpe vis, sluitertijd 1/13

Sluitertijd is de belangrijkste. Als je sluitertijd namelijk te lang is dan is de kans heel groot dat je foto bewogen is. Het kan zijn dat je onderwerp te snel beweegt, het kan zijn dat je camera (jij dus) beweegt tijdens het fotograferen. Een combinatie kan natuurlijk ook.
In dit geval zie je beweging… 
Wat doe je daar nu aan?
Zorg dat je sluitertijd korter wordt… Ja, dat is makkelijk gezegd. Hoe kort moet die sluitertijd dan zijn? Er zijn namelijk geen boekjes die je vertellen hoe lang of hoe kort een sluitertijd moet zijn voor een bepaalde situatie. Een Formule1 auto die stil staat kan je waarschijnlijk goed fotograferen ment een sluitertijd van 1/60, maar als dezelfde auto 300 kilometer per uur rijdt, dan ga je het niet redden met die sluitertijd van 1/60…

scherpe vis, sluitertijd 1/25

Grofweg kan je zeggen dat je een stilstaand object kan fotograferen met een relatief lange sluitertijd van 1/60. Als je onderwerp rustig beweegt, dan kan je dit meestal wel ‘stilzetten’ met een sluitertijd van 1/250. Erg snel bewegende objecten (bijvoorbeeld sporters) zou ik meer met een sluitertijd willen fotograferen van 1/1000. Bovenstaande vis bij dit artikel kon ik met geluk redelijk scherp krijgen met een sluitertijd van 1/25 terwijl dit met 1/13 niet lukte.
Hoe de sluitertijd verkorten
Weinig licht geeft je altijd een langere sluitertijd. Als het mogelijk is, dan zorg je voor meer licht. Vaak is dat door gewoon het licht op te zoeken (ga naar het raam in plaats van midden in de kamer). Maar natuurlijk kan je ook je diafragma open zetten of je ISO te verhogen.
Zelf beweeg je natuurlijk ook
Als je onderwerp compleet stil staat, dan kan je niet zomaar een lange sluitertijd nemen, de kans dat je camera, jij dus, beweegt is dan aanzienlijk. Zelf hou ik een soort van ondergrens aan van 1/20 seconde om mijn camera stil te houden. Maar in dat geval moet ik wel erg geconcentreerd te werk gaan. Ik sta dan erg stevig stil en hou mijn ademhaling onder controle. Ook zorg ik voor een goede stabiele houding. Dus niet met mijn armen uitgestrekt een foto maken via live-view, maar de camera aan het oog en de armen stevig in de zij. Of ik laat mijn camera ergens tegenaan steunen, dat helpt ook altijd.
Zoomen en sluitertijden

Een scherpe foto met een sluitertijd van 1/1000

Er is een ‘vuistregel’ voor de sluitertijd in combinatie met zoombereik van je lens. Die vuistregel luidt: kies een sluitertijd die minimaal je brandpuntsafstand is. Met andere woorden, bij een 50mm lens gebruik je een sluitertijd van minimaal 1/50 en bij een 300mm lens een sluitertijd van minimaal 1/300. Hoe langer je lens is, hoe groter de beweging in de verte namelijk.

Hulpmiddelen op je lens of camera.
Tegenwoordig zijn veel camera’s en lenzen uitgerust met stabilisatie. Bij Canon heet dit IS, bij Nikon VR, Sony noemt het steadyshot en Sigma OS. Ieder fabrikant doet het weer net iets anders, maar met deze systemen worden de camerabewegingen geneutraliseerd waardoor je met een langere sluitertijd kan fotograferen dan volgens de vuistregel hierboven. Dit scheelt echt enorm. Helaas haalt het natuurlijk niet de snelheid uit je te fotograferen onderwerp.
Statief gebruiken
Natuurlijk kan je een statief gebruiken, daarmee sluit je in ieder geval uit dat de beweging van de camera afkomstig is. Tenminste, als je de goede voorzorgsmaatregel neemt. Want de stabilisatie kan je namelijk behoorlijk tegen zitten in dit geval. Je ziet hier een voorbeeld van een foto met een lange sluitertijd waarbij de IS nog aan stond. resultaat alsnog een bewogen foto…
Zet dus je stabilisatie uit als je een statief gebruikt (tenzij je een hele dure lens hebt die dat ook nog zelf detecteert, die zijn er)

Onscherp door stabilisatie, sluitertijd 13 seconden

Scherp zonder stabilisatie, sluitertijd 13 seconden

creatief gebruik maken van langere sluitertijden
Als het niet mogelijk is om je sluitertijd te verkorten, dan kan je misschien wel gewoon een langere sluitertijd gebruiken om creatief te fotograferen. Als je daar tips over wilt, dan verwijs ik je graag naar dit artikel over dynamiek in je foto’s.

Werken met scherptediepte

Eén van de meest belangrijke manieren om creatief om te gaan met beelden is het toepassen van selectieve scherpte-diepte. Je past dit toe door je diafragma getal te wijzigen op je lens. Je ziet hier een diafragma van een gesloopte lens (alles voor het onderwijs tenslotte):
Dit diafragma getal is wat verwarrend, ik hoop dat ik met de onderstaande uitleg wat licht in de duisternis kan creëren.
Als eerste vertel ik je dat je met een goed gebruik van het diafragma je foto’s beter kan laten communiceren. Je kan de nadruk leggen op iets of je haalt juist de aandacht weg van een onderwerp.  In dit voorbeeld met model Evi leg ik de nadruk op de K3-zoen:
Laten we eerst maar even naar de normale werkelijkheid gaan. Je staat in een duistere kamer en loopt door de deur naar buiten waar de zon vol staat te schijnen. Je onmiddellijke reactie is om met je ogen te knipperen en te knijpen. Tijdens het donker staan je pupillen namelijk helemaal open en in het volle licht moeten ze dicht. Het duurt even voordat ze zich hebben aangepast aan het zonlicht. Ons oog regelt dus te hoeveelheid licht dat binnen komt door de pupil te openen of te sluiten. Een camera doet dit eigenlijk het zelfde. Door het diafragma (de lensopening) te sluiten, krijg je minder licht per tijd binnen.
Het diafragma:
Dat diafragma is gemaakt van een aantal lamellen, en hoe meer lamellen, hoe ronder dat diafragma is. Als de lamellen uit elkaar gaan staan, wordt het gaatje groter en komt er dus meer licht binnen. Het formaat van de opening wordt het diafragma-getal of de F-waarde genoemd. En hoe lager het getal,m hoe groter de opening is. De reeks van diafragmagetallen is als volgt:
f/1,4 – f/2 – f/2.8 – f/4 – f/5.6 – f/8 – f/11 – f/16 – f/22 – f/32
Elk volgend getal is een stop kleiner. Dat houdt in dat als je van een diafragma van f/5.6 naar een diafragma van f/8 gaat, je een gaatje hebt dat twee maal zo klein is. Er komt dus ook maar de helft van de hoeveelheid licht per tijd binnen. In tegenstelling tot wat je zou verwachten is de reeks van groot naar klein (dat komt omdat het 1/getal is). Om dezelfde hoeveelheid licht op je sensor te krijgen zal je dus bij een diafragma van f/8 twee maal zo lang moeten belichten als bij een diafragma van f/5.6
Tussengetallen:
De reeks diafragmagetallen is de eigenlijke reeks. Of je al deze diafragmagetallen tot je beschikking hebt ligt aan de techniek van je lens. Een dure lens zal eerder een groot diafragma ter beschikking hebben. Dergelijke lenzen worden door deze grote lensopening ook wel een snelle lens genoemd. Immers omdat er door een groot gat veel licht naar binnen valt, kan je werken met korte sluitertijden. Ook hebben vele camera’s de beschikking over zogenaamde tussen-diafragma’s. Dit kan bijvoorbeeld f/9 en f/10 zijn die tussen f/8 en f/11 zitten. Omdat je van f/8 naar f/11 de helft van de hoeveelheid licht krijgt, zijn f/9 en f/10 de tussenvormen.
Scherptediepte:
Maar het diafragma bepaalt niet alleen de hoeveelheid licht die per tijdseenheid op je sensor valt, het gekozen diafragma bepaalt ook de scherpte-diepte van de foto die je er mee maakt. Deze scherptediepte is niets meer dan de afstand waarbinnen de onderwerpen die op de foto staan scherp worden weer gegeven. En hoe groter de opening van het diafragma, hoe kleiner deze scherpte-diepte is. Dus een diafragma van f/4 geeft een kleinere scherptediepte dan een diafragma van f/16.
Hieronder een reeks voorbeelden, waarbij het diafragma varieert tussen f/1.4 en f/16 (klik voor groter formaat)
Bokeh:
Bokeh is een Japanse term die wat zegt over het onscherpe gedeelte in een foto. Deze onscherpte is afhankelijk van het ontwerp van de lens waarbij de vorm van het diafragma een belangrijke rol speelt. Het begrip Bokeh wordt geassocieerd met aangename onscherpte in een foto en de vorm die deze onscherpte heeft. En de vorm van deze onscherpte is goed terug te zien in lichtpunten in de foto, die nemen dan de vorm aan van het diafragma. En je kan hier mee spelen, als je hartjes in je foto wilt, dan kan je dat maken. De ene lens levert een mooiere onscherpte op dan de andere lens. Over het algemeen geven lenzen met meer diafragma lamellen een mooiere onscherpte op. Helaas zijn dit dan vaak ook weer de duurdere lenzen.

frankie goes ... (teil 2)

So, was ich schon langer erwartet habe, ist das die Guppe (wo ich nur Mitglied bin) sich letztendlich etwas ändert.
Der Dissonanzen sind draus, und es gibt frisches Blut, um 'die Gruppe'  lebhaft zu halten. Rundum den Zentrum, der Josef, der  dann mal oft auf der Hintergrund ist, aber manchmal auch sich zeigt.

Ich bin gespannt wie es läuft.  Heimich schmunzele ich, weil es geht so wie ich dacht. Ich hoffe das Josef und die 2 Damen die Gruppe behalten können.  Es ist gut das das mini Schwein weg ist. Vielleicht versucht er eine eigen Gruppe zu gründen. Soll er tun :-)  Er ist ja immer der Looser, also kann er das ruhig machen.  Anonymen druus, nur drein wer ihm verehren. -lachmichweg-

Ich wünsche mein Kumpel viel Erfolg und die Ruhe um dies zu durchstehen.  Es wird bestimmt schon. Nach den Regen kommt Sonnenschein
Jetzt kann mini schwein dann auch definitiv aus meine Liste gelöscht werden. Ich warte noch ein paar Tagen, bis die Ruhe wieder da ist, und dann geht er. Ich brauche solches nicht :-), er gehört in der Ecke von Edwin.

Tips voor het fotograferen in de dierentuin

home

Meer:

• Tips en Truuks

Tips voor het fotograferen in de dierentuin

maandag 21 maart 2016, 22:11 door Marit Hilarius | 4760x gelezen | 8 reacties Nu het weer lente begint te worden is het weer tijd voor de leuke dagjes uit! Voor fotografie liefhebbers is de dierentuin een leuk dagje weg waarbij je ook nog met leuke foto's thuis kunt komen. Als je een beetje je best doet, en naar de juiste parken gaat, kun je met prachtige platen thuiskomen waarin niemand direct een dierentuin zal herkennen.

Kies een mooie dierentuin uit

De ene dierentuin is vanzelfsprekend fotogenieker dan de ander. Artis staat bijvoorbeeld niet bekend om de prachtige, natuurlijke verblijven. Burgers Zoo daarentegen, is perfect voor het maken van natuurgetrouwe opnames. Ook is de Apenheul erg leuk en wat makkelijker werken met mooie achtergronden.

De Beekse Bergen is ideaal als je beschikt over een goede zoomlens. Er zijn weinig hekken in dit park te zien waardoor je al gauw een natuurlijke uitstraling op je foto krijgt. Als je er natuurlijk voor zorgt dat je de andere auto's niet in beeld neemt..

Plan je bezoek zorgvuldig

In de winter naar de dierentuin is vaak wat minder spannend. Veel dieren zitten in hun binnen verblijven, wat vrijwel nooit voor mooie foto's zorgt. Een nog groter probleem is haast nog de overgang van verschillende temperaturen.

In de verblijven van amfibieën en vlinders is het vaak ontzettend veel warmer en/of vochtiger, waardoor je lens elke keer weer zal beslaan. Afhankelijk van de temperatuur kan het lang duren voor dit weer weg trekt, en dat werkt natuurlijk niet fijn.

De lente en de zomer zijn de meest ideale tijd om te gaan, maar vermijd de drukke dagen. Hiermee doel ik uiteraard op de vakanties en de weekeinden. Heb je de mogelijkheid om doordeweeks te gaan, doe dit dan vooral! Zo kun je rustig de beste plekjes uitzoeken en de tijd nemen voor je foto's.

Werk met grote diafragma's

Een lichtsterke lens is fijn om mee te werken in dierentuinen. Niet per se vanwege de grote hoeveelheid licht, maar vooral zodat je een onscherpe achtergrond kunt creëren. Hiermee verdwijnen en/of vervagen ongewenste objecten en krijg je al veel sneller een natuurgetrouwe achtergrond.

Maar niet alleen de achtergrond kun je hiermee vervagen, ook de voorgrond! Sommige verblijven hebben tralies waar je je lens niet doorheen kunt steken. Zet dan je lens zo dicht mogelijk op de tralies, als het kan zelfs er tegenaan, en zet je diafragma wijd open. Op deze manier zullen de tralies vrijwel helemaal vervagen en verdwijnen op je foto.

Vermijd verblijven met glas
Verblijven met glas kun je het beste langslopen. Zeker op drukke dagen zal het glas helemaal vol staan met vinger- en handafdrukken, naast het feit dat je waarschijnlijk meer van de reflecties van het publiek ziet dan van het dier erachter. Ga je op een rustige dag, zou je er rekening mee kunnen houden door donkere kleding aan te trekken. Heb je een polarisatie filter, neem deze dan uiteraard mee.

Neem verschillende lenzen mee

Meestal gebruik ik in dierentuinen mijn 70-200mm f/2.8. Sommige dieren houden zich schuil in een hoekje aan de andere kant van het verblijf, en met een goede telelens kun je zo toch nog beeldvullend in beeld krijgen. Dit werkt ook perfect bij verblijven die simpelweg niet mooi zijn op het beeld.

Het leeuwenverblijf van Artis is een betonnen blok, wat ontzettend zonde is en niet mooi staat op de foto. Met je telelens kun je de leeuwen eens volledig beeldvullend als portret schieten. Op deze manier zal niemand iets van de achtergrond ziet, en verraad er niets dat de foto niet in Afrika is genomen.

Naast een telelens kan een macro set ook heel erg leuk zijn om mee te nemen. Bij kleine kikkertjes of insecten kun je zo heel dichtbij komen, en ook voor de vlindertuin kunnen macro lenzen heel erg leuk zijn!

Een ideale combinatie bij een vlindertuin is een telelens met tussenringen tussen je camera en lenzen geplaatst. Zo kun je nét wat dichterbij komen dan normaal, maar heb je nog steeds je zoombereik.

Het fotograferen in een dierentuin zal je zelden écht award winnende platen opleveren, maar je kan er zeker weten ontzettend leuke beelden aan overhouden!

RIP Johan Cruijff

1. "Elk nadeel heb z'n voordeel"

2. "Zolang jij de bal hebt, kunnen zijn niet scoren"

3. "Voordat ik een fout maak, maak ik die fout niet"

4. "Je moet schieten, anders kun je niet scoren"

5. "Voetballen is heel simpel, maar het moeilijkste wat er is, is simpel voetballen"

6. "In zekere zin ben ik waarschijnlijk onsterfelijk"

7. "Als ik zou willen dat je het begreep, had ik het wel beter uitgelegd"

8. "Als je niet kan winnen, moet je zorgen dat je niet verliest"

9. Ik ben overal tegen. Tot ik een besluit neem, dan ben ik ervoor. Lijkt me logisch

10. "Als je niet ken winnen, moet je zorgen dat je niet verliest"

A serious attack

Yesterday, Tuesday 23rd March, we were shocked again with a very bloody suicide bombing, this time the location was Brussels

They come closer.

It is a scary thing, of course, that we have to learn to live with the fact that there are idiots (I find no better word for it) who think that it brings somethng to kill themselves and many more others.
Of course the tactic from the terror organisations is to destabilize countries with it. There are no ways to stop a suicide bomber properly, even in the most strict dictature. Look to Tibet, where the chinese agressor even after 57 years is not able to stop the suiciders.  Okay, we can not compare it fully, the suicides in Tibet are personal, no one else is involved, and are a peaceful protest against china.

But the idea is the same. The authoroties want, with all costs, to stop those suicide actions.
Bringing it back to the rest of the world again, we see that our local governments are failing in their main task, to give us a safe home, where we can live in a relative safety.

Now I wonder, for a longer time, how to handle, what to do, to get my life as less influenced by these contineous threads.
The reaction of the autorothies is understandable. They send more police and army in the street.  That however is not giving me a safer feeling. On the contrary, I feel scared when I see the heavy weapons and the dominating uniforms. I get scared, because those people are trained to kill other people.
I am less scared from the suicide bomber, that is pulling his luggage bagage with the deadly bombs in it.  Because I do not see it, I feel not confrontated. Until the moment that the bombs explode and do their work...

Many people point to the governments, that they did do wrong, that they are doing too less to give us a safe feeling. 
They could do more, true, but I think that it is not fair to blame them for all.
What happens when you put the anger to the government, for example, to weak the ruling parties with a (protest)vote for a party that only is living from hate and agression?
Government, you should promis less. Don't make similar mistakes as Mr Bush, who did promise to eliminate terror, after the crashes of the planes in NewYork.  Well, with all the millions invested, the world did get only less safe.

What do we do in our own street?  Not so long ago I saw a women with a Burka, eyes only. Of course that is remarkable, it is not that common in our streets, but okay, nothing was happening until a couple passed by, of what the woman said, very loud, how aweful the Burka was, and that those people should be locked in jail.
The woman with the Burka replied in perfect german, this as note aside, and there were a few people that said things, the peaceful street became less peaceful.  The woman with the comments had cowardly walked away, and was not there anymore to explain her behavior.

This way a peaceful walk in the city was close for escalating. It is a small example of how it works.  If that woman had not commented about the Burka, no one should have felt offended, and all should be fine and wonderful.
Why did that woman make her comments?  Is she scared for the unknown? Maybe she has right (the fully covered face is very extreme and provocating in our western world, people who wear that should be aware of it). Did she want that woman back to her country? (most likely it was a German woman, considering her language).
We will never know unless we can find that woman again to ask her to explain her behavior.'

This in mind, with all the other things that happen, I think that I still like my own 'theory'

Love is the answer.






Who is scared for the unknown has always the choice to learn about the unknown. Why are people dressed like that, what do people mean?  A different language is not a reason that we can not communicate with eachother.  I see that when I talk with refugees. We are able to communicate with our hands, with our mobile phones, it works! and leads to nice chats.

Let's mind our own business, instead of pointing to others (people, governments, religious leaders), that are out of our reach.
Smile to your neighbour, hug your partner a tiime extra.  Be good to others, and when you disagree with eachother, try to respect that the other has another opinion.

If we can not change the big world, we can always try to make our own world worth to live in.
Give peace a chance, in your heart. Love is all around and it is up to us to pick it up or to throw it away.  No one but you is responsible for what you do in your own world.
What is your choice?

De verschillende soorten filters

Waarom filters gebruiken?

Zoals ik al beschreef hebben filters verschillende functies. Één daarvan kan 'bescherming' zijn. UV filters waren vroeger wel van ander nut, toen waren films nog gevoelig voor UV licht.

Nu alles digitaal is, gaat die vlieger niet echt meer op. Nu dienen ze vooral als bescherming voor je glas, wat ook zeker waardevol is, mits je wel een goede kwaliteit filter erop schroeft.

Met veel andere filters kun je meer controle krijgen over het licht van de situatie die je probeert te fotograferen. Je kunt grote contrasten tóch allebei goed belicht vastleggen, je kunt op klaarlichte dag met lange sluitertijden werken en reflecties in het water weghalen.

Je hoort het misschien al, vooral bij landschapsfotografie komen filters goed van pas.

De 3 belangrijkste filters

ND filter / grijsfilter
Dit filter is eigenlijk een soort 'gordijn' wat je voor je camera plaatst en wat een hele hoop licht weghaalt. Het is een, zoals de naam al zegt, grijs filter. Je kunt er wel doorheen kijken, maar in welke mate verschilt per filter.

Je hebt lichte ND filters, deze halen maar weinig stops aan licht weg. Je hebt ook de zware ND filters, zoals de Big Stopper van Lee. Deze haalt wel 10 stops aan licht weg! Hierdoor kun je op klaarlichte dag gewoon met lange sluitertijden werken om bijvoorbeeld water een melkachtige substantie te laten lijken.

Hoe donkerder het filter, hoe moeilijker het is om ermee te werken. Je kunt er namelijk bijna niet meer doorheen kijken, waardoor je ook niet meer kunt scherpstellen. Ook moeten de instellingen volledig handmatig worden ingesteld.

ND-grad filter / grijsverloopfilter
Dit filter werkt eigenlijk hetzelfde als het grijsfilter, maar dan is hij maar voor de helft grijs. Misschien heb je het zelf ook wel eens gemerkt; bij landschappen komt je lucht vaak overbelicht uit op je foto. Hoe hard je ook je best doet, je krijgt de voorgrond én de lucht gewoon niet allebei correct belicht. Daar kan het verloopfilter bij helpen!

Je plaatst het grijze gedeelte over de lucht heen. De onderkant is 'gewoon' doorzichtig, dus het landschap blijft hetzelfde belicht. Op deze manier valt er een hoop contrast tussen de lucht en het landschap weg, en kun je wel correct belichten.

Polarisatie filter
Een polarisatie filter voorkomt reflecties en maakt kleuren wat dieper. Een polarisatie filter kun je altijd draaien, om het effect van het filter aan te passen. Afhankelijk van de sterkte van het licht en de manier waarop het licht op je lens valt, verandert het hele effect.

Je kunt door je camera kijken terwijl je aan het filter draait, dan zie je vanzelf wanneer de lucht dieper blauw wordt.

Om reflecties weg te draaien maakt het niet uit in welke hoek de zon staat. Deze functie kan van pas komen bij allerlei situaties. Een tropische zee krijgt ineens veel meer kleur, in een raam verdwijnen reflecties en ook op andere voorwerpen verdwijnt de glans.

Door een polarisatie filter verlies je wel een beetje aan licht, dus hou daar rekening mee bij het fotograferen.

 

Common Mistakes in Wildlife Photography

Having read this, I look back to one of the best pictures of the Kng Fisher that I made, on a day that I was just walking around to fill the tme. There he was!  Flying in front of me, resting, flying further.. Klick, klick.. and a few times I was too late. All the points in this article make sense, even for the 'park shootings' 

Common Mistakes in Wildlife Photography

 

You’ve spent hours waiting for your target animal to appear. You lift up the camera and fire the shutter, securing yourself a series of images. But with the adrenaline rushing, have you accidentally made some of the most common mistakes in wildlife photography? Quite possibly.
To take the best shot you can, it is important to keep in mind the basics and ensure that you don’t panic and just take as many pictures as possible without thinking. One good picture is better than ten rubbish ones.
When I offer tuition sessions, I see many photographers making the same mistakes when faced with a relatively rare wild animal to photograph. The excitement takes over, and the essentials are forgotten. Luckily I am there to remind them, so I have put this article together to help you. Read through these points, and make sure you don’t make these mistakes! It’ll help you get closer to the perfect shot.

#1 Failure to Review Images

When you are trying to take as many images as possible, it is very easy to forget to review your images and check for any mistakes. Once you’ve taken a selection of frames, pause for a moment and quickly review a couple of them. Check to see if they are overexposed or underexposed. If this is the case, adjust your settings to improve the image.


There’s nothing worse than looking at your images later, and finding out that they are all unusable and headed for the bin. We’ve all been there and made this painful mistake at some point, I can assure you!

#2 Motion Blur

Animals often move quickly, and thus you can regularly find motion blur in your images if you aren’t careful about your shutter speed.
Don’t be scared to increase the ISO value if you need a faster shutter. A noisy image is better than a completely blurred one. If you review your images and find that they are sharp and you are shooting at a high ISO, then take a second to reduce the level until you are happy.

#3 Not Ready to Press the Shutter

I’ve seen many photographers who are guilty of this little, but impacting, mistake. When shooting from a hide, it is more comfortable to rest your camera on your knee. But if there is an animal in the area, don’t wait until it is in position before you lift your camera. Make sure you are always following your subject in the viewfinder and have your camera poised in position.
The most incredible moments can happen in a split second, but if your camera is pointing at the floor then you aren’t going to catch it.

#4 Depth of Field is too Shallow

If you’re shooting at a very shallow depth of field (wide aperture), you may find that parts of your subject are out of focus. If you’re shooting an image of a bird facing you, you might find that its beak is out of focus. This is because the depth of field is too narrow, and you need a smaller aperture.
For this reason, it is not always the case that you should photograph at the widest aperture setting. Consider the size of your subject and your distance from it (the closer to the camera, the smaller the depth of field will be), and adjust your aperture accordingly.
For a more in-depth look at this issue, read our “Aperture: Is Bigger Always Better?” article.

#5 Not Being Patient

It sounds simple, but people can underestimate the mental challenge that is waiting in a hide. Hours and hours can be spent for days and days without seeing anything. That’s the game of wildlife photography, and it makes it much more rewarding when you get the photo you have been dreaming of.
Be prepared to be disappointed time and time again. Don’t give up at the first hurdle, thinking it will “never happen”. With patience and dedication, you’ll probably get to see what you’ve been waiting for.

#6 Not Watching Your Surroundings

Don’t let your attention become focussed in one specific area for too long. Make sure you are wary of what is going on around you, as you may miss another amazing photographic opportunity nearby.
It can help to keep both eyes open when looking through the viewfinder. This technique takes some practising, but you will be able to monitor other animals in the area and spot more potential shots while you click away.

frankie goes ...

to südstern.

He is an admin, and he thinks he needs to rule the world. Well, he doesn't.  I was aware about the point that the group is growing and that there are people who are anonymous, and who are not existing. I KNOW them :-)

So, the idea is ok, being selective with adding people, but this little dwarf did (again) show his true face.

When I wrote that I don't understrand why people need a profile picture, he appearantly saw his chance to try to attack me.
Things came like.. you are never on an event, and now you say things?
Yeah, right. LOL.  250 members, so how many are the same, oh well :-)

Nevertheless, I was planning to save the prints, for later. And what .... said, is right. This man has a problem.  and I am not going to make it mine.

Oh.. and then the evening came..

One of the other admins asked me if I had deleted my message, so I told her that I did not. We shortly talked about the attitude of frankie boy and it is nice to see that my opinion of him is correct, at least the same as from his 'colleague admin'
Frankie is a coward. He loves to get rid of me, but he does not dare to, because he knows how my best friend(s)  think about me!
I don't need to tell the world that we are good friiends.


Iwait until this short coward (my baby was right in her observation as well, and my photo buddy too), drops down. It is a matter of time!
 

Werken met rook

donderdag 3 maart 2016, 20:02 door Frank Doorhof | 1186x gelezen | 2 reacties Eén van de meest interessante workshops die ik geef is zonder twijfel 'werken met rook'. Het lijkt misschien simpel; gewoon wat rook opblazen en je bent klaar... maar in de realiteit is het bijna wetenschap.

Ik zou er letterlijk pagina's over vol kunnen schrijven (misschien doe ik dat op een dag ook wel).

In de essentie moet je je bewust zijn van het feit dat rook tegelijkertijd werkt als een diffuser en een reflector, dus van achteren verlichtende rook kan geweldig zijn en van voren verlichtende rook kan rampzalig zijn.

Zelfs als je je lichten perfect neerzet voordat je rook toevoegt, kan het zomaar gebeuren dat alles in elkaar valt wanneer je de rook toevoegt, door het feit dat de rook werkt als een diffuser. Je shot kan dan veel te licht of veel te donker worden.

Je kunt rook ook gebruiken om delen van je model op te lichten die normaal te donker uit zouden vallen. Bijvoorbeeld: je kunt twee lichtstrips achter het model plaatsen en daardoor een hele donkere voorgrond krijgen. Maar voeg wat rook toe in de voorgrond, en het licht zal reflecteren en bijvoorbeeld een jurk juist oplichten.

Makkelijk, toch? Nou ja, niet zo makkelijk in de praktijk maar in theorie wel. Nu moet je beginnen met leren hoe je de rook toevoegt.

Wanneer we met rook werken, dan werken we altijd met twee rookmachines als het kan. We voegen de rook dan in lagen toe, waarbij we patronen gebruiken die passen bij het shot.

Dit moet snel gebeuren want rook beweegt altijd. Daarom vraag ik vaak aan mijn assistenten om eerst rook in de voorgrond te blazen (in dit soort shots) en dan in de achtergrond. En dan snel naar de goede plek voor een foto toe. Op deze manier kun je interessante effecten creëren.

Om complete controle over je rook te krijgen kun je zelfs twee muren van rook creëren. Om het gezicht van het model nog wat meer op te lichten, heb ik gebruik gemaakt van een snoot met een grid erop.

Als je dit soort tips hulpvol vindt, kijk dan ook eens naar mijn boek Mastering the Model Shoot.

Modellen aansturen

Modellen aansturen voor beginners

maandag 7 maart 2016 Het is als fotograaf soms best een lastige klus om je modellen aan te sturen. Zeker als je werkt met onervaren modellen. Veel modellen hebben ontzettend veel steun aan goede aansturing van een fotograaf, maar we hebben het allemaal wel eens mee gemaakt; zo'n moment dat je het gewoon even niet meer weet! Ik geef je tips voor dit soort momenten.

Begin rustig

Zeker voor het begin van de fotoshoot is het belangrijk dat je het model op zijn/haar gemak stelt. Je kent elkaar waarschijnlijk niet zo goed, dus het is belangrijk om lekker ontspannen te beginnen.

Hoogstwaarschijnlijk zal het model vragen 'wat wil je dat ik doe?' en dan is het fijn als je meteen ergens mee kunt komen. Ik begin meestal met een flinke zoomlens zodat ik op een flinke afstand kan werken, zodat ze kunnen wennen aan een lens op hun gezicht.

Neem voorbeeldposes mee

Voor onervaren modellen, maar ook voor jezelf als fotograaf, is dit echt een heel fijn hulpmiddel! Ik ben elke shoot weer blij dat ik wat bij me heb. Ik maak het moodboard samen met het model, zodat zij inspraak hebben in de poses, maar dat hoeft natuurlijk niet.

Hoe je het wil uitwerken of mee nemen is ook helemaal aan jou. Je kunt een boek maken waar je plaatjes in plakt, je kunt op je telefoon wat pose ideeën opslaan of je knutselt een heel moodboard in elkaar. Zo kun je op momenten dat je het allebei even niet meer weet altijd weer wat voorbeelden erbij pakken.

Geef áltijd een aanwijzing

Modellen die al jaren poseren kunnen zich uitstekend prima redden, maar de stelletjes die loveshoots doen of vriendinnen die voor een shoot komen hebben meestal geen ervaring met poseren. 'Doe maar gewoon wat!' roepen werkt dan ook vaak niet zo goed.

Als je ze natuurlijk wil laten poseren, geef ze dan alsnog een taak. Laat ze lopen, zitten, desnoods liggen, en met elkaar kletsen. Dat is eerst even onwennig maar dan vloeien er al snel wat natuurlijkere poses uit.

Je kunt ook hele simpele aanwijzingen geven als 'ga maar iets schuiner staan'. Dat kan al genoeg zijn om modellen toch zekerder te laten voelen over wat ze doen. Recht van voren is vaak ook niet de meest flatterende pose.

Laat je modellen bewegen

Bijna elke pose ziet er beter uit als hij vanuit een beweging komt. Wil je dat je model met haar hand in het haar poseert? Laat je model dan meerdere keren achter elkaar haar hand erdoorheen halen, en klik op het juiste moment. Zo krijg je een veel mooier resultaat.

Modellen laten lopen en/of even achterom laten kijken werkt ook altijd prima, zeker bij groepsfoto's.

Laat tussendoor af en toe een foto zien

Sommige ideeën voelen heel gek om uit te voeren voor het model, terwijl het resultaat heel mooi is. Het is daarom ook altijd een goed idee om tussendoor veel materiaal te laten zien. Dan ziet het model dat hij/zij echt goed bezig is en waar jij naartoe wil werken.

Dit zijn natuurlijk de momenten waarop je het model kunt prijzen of complimenten kunt geven.

Dat blijft natuurlijk het allerbelangrijkste, communicatie. Als je maar blijft praten met je model, ook al ben je onzeker of gaan er dingen mis, dan behoud je een fijne sfeer en werkt het makkelijker!