De 10 nuttigste accessoires voor bij je camera

maandag 24 augustus 2015, 23:13 door Elja Trum | 5295x gelezen | 2 reacties

Met alleen een camera en objectief ben je er als fotograaf nog niet. Er zijn veel nuttige accessoires te krijgen die je kunnen helpen betere (of op een prettigere manier) foto's te maken. In dit artikel lees je welke accessoires je eigenlijk niet wilt missen als fotograaf.

1. Statief

Een statief helpt je om scherpere foto's te maken. De meeste fotografen gebruiken een statief voornamelijk als ze met langere sluitertijden gaan werken, zoals in het donker, maar er zijn ook veel fotografen die vrijwel altijd vanaf statief werken.


Wanneer je werkt met een statief moet je vanzelf bewuster bezig zijn met de compositie. Let erop dat je bij de aanschaf van een statief geen te goedkoop model koopt. Investeer in een goed statief, anders ga je hem in de praktijk nooit gebruiken.

Persoonlijk ben ik erg blij met mij Benro reisstatief; erg compact en licht van gewicht. Naast een fatsoenlijk statief is ook een compact statiefje, eentje die je altijd in je tas kunt hebben zitten, vaak een uitkomst.

» Lees ook: 10 tips voor het gebruik van een statief

2. Draadontspanner

Met een draadontspanner kun je foto's maken zonder dat je de camera aan hoeft te raken. In combinatie met een statief kun je zo foto's maken waarbij geen enkele beweging aanwezig is.

Draadontspanners zijn er in veel verschillende soorten en maten. Een draadloze variant is vaak handig, maar belangrijker is wellicht dat er meerder opties op aanwezig zijn. Je kunt een geavanceerde draadontspanner ook goed gebruiken om bijvoorbeeld time-lapse video's mee te maken.

Zelf vind ik de oplossingen van Triggertrap wel interessant. Zij hebben bijvoorbeeld de Triggertrap Mobile waarbij een smartphone app gebruikt wordt in combinatie met een betaalbaar apparaatje van Triggertrap.

3. Filters

Veel filters die vroeger in de fotografie gebruikt werden zijn tegenwoordig door Photoshop overbodig geworden. Er zijn er echter nog steeds een aantal die hun nut nog niet verloren hebben. Wil je bijvoorbeeld meer met lange sluitertijden doen, dan is een Neutral Density (ND) filter onmisbaar. Deze bestaan ook in verloopvariant; handig voor landschapsfotografen.


Ook het polarisatiefilter is handig. Hiermee kun je ongewenste reflecties wegfilteren.

» Lees ook: Tips voor het gebruik van een polarisatiefilter

4. Reflectieschermen

Een reflectiescherm is ideaal bij het fotograferen van mensen, maar ook bij andere opnamen waarbij een niet al te groot onderwerp centraal staat. Je kunt een reflectiescherm bijvoorbeeld gebruiken om harde schaduwen 'op te vullen' met gereflecteerd licht en de schaduwen zo wat zachter te maken.

Ik vind de 5-in-1 reflectieschermen die je voor een paar tientjes koopt erg handig. Je hebt dan de beschikking over een wit scherm, een zwart scherm (licht blokkeren), een zilver scherm (hardere reflecties), een goud scherm (warmere reflectie) en een lichtdoorlatend scherm (fel zonlicht blokkeren).

» Lees ook: Felle zon blokkeren met diffuus reflectiescherm

5. Opzetflitser

Mijn mooiste foto's zijn vrijwel allemaal gemaakt met gebruik van een opzetflitser. In mijn ogen is het dus een onmisbare accessoire voor bij je camera. In de basis gebruik je een opzetflitser op je camera. Je kunt zo ook fotograferen als het te donker is.


Koop in elke geval een flitser met een draaibare kop. Direct flitslicht is namelijk meestal niet zo mooi. Je kunt het flitslicht vaak het beste reflecteren op bijvoorbeeld een muur of via een plafond. Zo wordt het licht zachter én komt het uit een andere hoek (in plaats van rechtstreeks vanaf je camera).

» Lees ook: Tips voor het gebruik van een opzetflitser

6. Draadloze flitsontstekers

Wil je echt mooie foto's kunnen maken met gebruik van je opzetflitser dan moet je hem van je camera af halen. Dat kan eenvoudig wanneer je gebruik maakt van een draadloze flitsontsteker.

Voor een paar tientjes koop je al een Cactus of Yonguo flitstontsteker. Heb je nog geen opzetflitsers, dan zijn bijvoorbeeld de flitsers van Nissin interessant. Voor weinig koop je van dit merk een flitser en een draadloze ontsteker waarmee je direct aan de slag kunt.


Zelf gebruik ik momenteel de radiografische oplossing van Canon, maar dat is een prijzige optie (waar ik verder wel erg tevreden over ben).

» Lees ook: Flitsen volgens de strobist methode

7. Fatsoenlijke draagriem

Ik heb altijd al een hekel gehad aan de standaard draagriem die bij je camera geleverd wordt. Hij zit niet lekker en je krijgt er nekpijn van. Zeven jaar geleden ontdekte ik de riemen van Blackrapid. Bij deze draagriem draag je het gewicht van je camera op je schouder. Daarnaast hangt de camera ook nog eens ondersteboven aan je riem via de statiefaansluiting.

Op deze manier heb je geen last van de draagriem en voorkomt hij ook dat je de hele dag de camera in je hand draagt. Wanneer je wilt fotograferen kan dat echter in een fractie van een seconde.

» Lees ook: Rapid R-Strap; alternatieve draagriem voor je camera

8. Extra accu

Standaard wordt een camera doorgaans geleverd met één accu. Dat is vaak ook geen probleem, want een camera kan meestal prima circa 800 foto's schieten voordat je aan een nieuwe accu toe bent, vaak wel meer.

In de praktijk red ik het meestal probleemloos een hele dag op één accu, maar je wilt toch graag een extra accu bij je hebben. Zelf heb ik altijd een reserve accu in het zakje van mij Rapidstrap draagriem zitten. Zo heb ik altijd een extra accu bij.

Het is me al een keer overkomen dat ik op Schiphol stond en ontdekte dat ik de accu van mijn camera nog thuis in de oplader had zitten. Op dat moment was ik erg blij dat ik de reserve accu wel bij me had.

9. Extra geheugenkaarten

Wat voor je accu geldt, is ook van belang bij geheugenkaartjes. Ook hier wil je niet zonder komen te zitten. Zelf heb ik (ook weer in mijn draagriem) altijd een reservekaartje direct bij de hand. In mijn fototas zitten daarnaast nog meer kaartjes.

Ik koop altijd kaartjes van Sandisk, maar er zijn ook prima andere merken. Zorg wel dat je altijd een kwaliteitskaartje koopt. Het kost wellicht een tientje extra, maar dat is het meer dan waard op het moment dat een fout op de kaart je al je foto's van een shoot kost.


Zelf heb ik gelukkig nog nooit echt problemen gehad met een geheugenkaart. Ik heb er dan ook aardig wat vertrouwen in en gebruik meestal een kaart van 32 gigabyte. Daar kun je de meeste shoots probleemloos mee afwerken zonder een tweede kaartje nodig te hebben.

Alhoewel, tijdens een shoot vorige week moest ik toch nog van kaartje wisselen. Het helpt niet als de camera die je aan het testen bent een sensor met 50 megapixel heeft.

10. Cameratas

Al die apparatuur en accessoires moet je natuurlijk ook met je meedragen. Dan is een fototas onmisbaar. Persoonlijk gebruik ik nog steeds met veel plezier mijn Lowepro Mini Trekker AW, een tas die ik al jaren heb.

Er is echter een overvloed aan alternatieven beschikbaar. Let er vooral op dat alles er in past wat je mee wilt nemen (en houd rekening met toekomstige uitbreidingen van je gear). Kun je snel en eenvoudig bij je spullen en is het geheel goed te vervoeren?


» Lees ook: Hoe kies je een cameratas

Lange sluitertijden fotografie; 90% kijken en 10% techniek

maandag 29 juni 2015, 16:12 door Wilco Dragt | 10325x gelezen | 17 reacties Fotografie met lange sluitertijden mag zich verheugen in een grote populariteit: ik zie veel foto's voorbij komen. Goede lange sluitertijden foto's laten zien dat het véél meer is dan een technisch kunstje – de techniek is slechts een hulpmiddel. Je ziet hier een andere fotografische benadering, met een eigen creatieve visie.

Over techniek is op internet veel te vinden, maar slechts weinig over de visie achter deze manier van fotograferen. In dit blog geef ik een eerste aanzet op mijn visie van lange sluitertijden fotografie.

Paved to Infinity, © Wilco Dragt
Goede voorbeelden van die andere benadering van lange sluitertijden (ook wel long exposures genoemd) fotografie vind je in het werk van bijvoorbeeld Michael Kenna, Josef Hoflehner en Michael Levin. Fotografen die hun sporen in de kunstwereld enorm verdiend hebben.

In hun onderwerpkeuze, themakeuze maar ook in hun composities gaan zij heel anders te werk dan in de reguliere landschapsfotografie. Kijk maar eens naar hun foto's, maar zoek op internet ook naar interviews met deze fotografen, het zal je zeker inspireren.

Abstractie, vereenvoudiging en minimalisme

Vaak wordt lange sluitertijden fotografie benaderd vanuit de normale landschapsfotografie. Van een landschap wordt dan een lange sluitertijd foto gemaakt. In mijn ogen werkt dat meestal niet, dat wordt vrijwel nooit een interessant beeld.

Lange sluitertijdenfotografie is écht een hele andere beeldtaal. Het is vaak een vorm van abstractie en vereenvoudiging. Bijna altijd zijn sterke lange sluitertijden foto's beelden waar relatief weinig in staat. Het is de kunst van het weglaten.

Om dat goed te kunnen is een combinatie van vooraf goed nadenken over je foto en het beheersen van de techniek belangrijk. Begin met een andere manier van kijken. Ga al uit van een minimalistisch idee. Het gebruik van lange sluitertijden kan dat ondersteunen en versterken.

Bijvoorbeeld bij water, normaal iets waar beweging in zit zoals rimpelingen, waar heel veel beeldinformatie in zit. Met een lange sluitertijd vlakt dat water helemaal uit. Het wordt één grote lege vlakte; het wordt negatieve ruimte. En datgene wat dan in de compositie over blijft krijgt veel meer de nadruk.

Dat wordt duidelijk in de foto van de mosselbanken in noordwest Frankrijk (Voleurs des Moules). In deze foto was het ook heel belangrijk dat er niets is dat de harmonie in het beeld verstoort.

Voleurs des Moules, © Wilco Dragt

Lange sluitertijden: kijk en leer van anderen

Kijk vooral heel veel naar werk van anderen, zoals de fotografen die ik in het begin heb genoemd. Ook via Google en op Facebook zijn veel lange sluitertijdenfotografen te vinden. Kijk naar de goede fotografen en wat zij doen. Wat voor soort beelden maken ze? Wat maakt hun werk anders? Waar zit de kracht in? Waarom werkt iets en waarom werkt iets anders niet?

Door te kijken wat anderen doen, kun je ontzettend veel leren - dit geldt natuurlijk voor elke tak van fotografie. Het kan je op weg helpen en helpt je kritisch naar je eigen werk te kijken.

Water, wolken of bewegende objecten als auto's komen veel in lange sluitertijd fotografie voor. Maar denk ook aan bomen of riet dat de door wind beweegt, waardoor er een ander effect ontstaat. Een voorbeeld van bewegend riet vind je in de foto van het IJsselmeer (Makkum I)

Makkum I, © Wilco Dragt

Gereedschapskist

Techniek is relevant, zonder de techniek lukt het niet. Maar het is maar een heel klein stukje. Lange sluitertijden fotografie is naar mijn mening 90% kijken en 10% techniek.

Ik vergelijk het wel eens met een timmerman die een gereedschapskist heeft die hij blindelings kan gebruiken. Als hij iets maakt, weet hij zonder er bij na te denken, wat hij eruit moet pakken. Dat geldt voor lange sluitertijd ook.

Het blindelings beheersen van de techniek is essentieel. Ik heb mijzelf een systematische manier van werken aangeleerd en die pas ik nog steeds toe, ik sla nooit een stap over Ik hoef me alleen nog maar te focussen op het kijken en het zien. Daardoor hoef ik niet meer over de techniek na te denken, het wordt routine.

Heel in het kort komt die werkwijze op het volgende neer:

• De camera staat volledig op handmatig
• Ik zorg dat ik een goed belichte foto zonder grijsfilter maak, met een histogram dat op de plaats ligt waar ik het wil hebben. Dit is mijn referentiefoto
• Dan reken ik de sluitertijd door als ik de grijsfilter(s) zou plaatsen, zie verderop
• Ik controleer altijd of het histogram van de foto met grijsfilter en lange sluitertijd op dezelfde plek ligt als bij de referentiefoto. Zoniet, dan stuur ik bij door de sluitertijd te verkorten of verlengen.

Lange sluitertijden is geen werkelijkheid

Lange sluitertijden fotografie begint voor mij met een sluitertijd van 15 of 30 seconden en langer. Dan kun je bijvoorbeeld heel mooi met lichtstrepen werken van bewegende objecten zoals auto's. Daar kun je aparte effecten mee creëren.

Met lange sluitertijden maak je een beeld dat niet meer overeenkomt met de werkelijkheid. Want in werkelijkheid zie je geen strepen, je ziet auto's of lichtpuntjes. Je gaat dat interpreteren en verwerken naar een beeld waarvan je vooraf probeert een voorstelling te maken.

Welke lichtpatronen krijg je bijvoorbeeld als die auto 's in je beeld bewegen? Welke lijnen ontstaan daar? Dan kan het heel interessant zijn als die auto's op een weg rijden waar een bocht in zit. Dan krijg je geen rechte lichtstreep, maar een licht streep met een kromming er in. Dat kan hele sterke composities creëren en het is ook nog eens heel leuk om mee te experimenteren.

Fotograaf Martin Stavars is hier een goed voorbeeld van. Hij werkt voornamelijk in steden. Misschien ken je de stadsbeelden van Hongkong met wolkenkrabbers, lichtjes en lichtstrepen van het verkeer. Ook daarbij is abstractie gecreëerd met duidelijk structuren en overzicht.

Fotografeer je gevoel

Wil je aan de slag met lange sluitertijden? Ga dan eens op zoek naar een bepaald gevoel als je op een plek staat. Welk gevoel komt er bij je boven? Wat maakt indruk op jou? Waarom sta je hier? Waarom vind je iets mooi?

Probeer dat eens uit te leggen vanuit een gevoel. Als je dat kunt, kijk dan eens of je dat gevoel kunt fotograferen. Dus niet alleen het ding dat je ziet, maar dat wat het bij jou oproept. Dat is best een uitdaging. Ik zie, als dit bij mensen lukt, dat ze sterkere foto's maken.

Aan de kust kun je bijvoorbeeld de grootsheid van de zee of oceaan voelen. De leegte. Probeer dan juist niet die ene golfbreker beeldvullend in beeld te brengen. Want dan gaat het niet meer over die leegte, maar over de golfbreker. Laat de golfbreker een visueel element zijn waarmee je de leegte uitbeeld. Die golfbreker kan dan juist klein en nietig zijn (Whispering).

Whispering, © Wilco Dragt

Neem de tijd

Heel belangrijk bij lange sluitertijd fotografie: neem de tijd! Te vaak zie ik dat mensen te gehaast zijn. Ze komen, kijken even, nemen de foto en gaan weer weg. Ik ben met gemak een halve dag op een locatie!

Zeker ook omdat niet alles zich in één keer aandient. Dit is een hele langzame vorm van fotografie. Heel meditatief. Zet je tas neer en ga eens rustig zitten. Kijk naar wat er om je heen gebeurd. En wat dat met je doet.

Iedere foto met een lange sluitertijd kost al best veel tijd.
Je bent zo 20 minuten of een half uur bezig.

Verrassingselement

Doordat je met lange sluitertijden werkt, zeker als dit in de minuten loopt, kunnen er dingen gebeuren met het licht. Dingen die je niet ziet maar die je uiteindelijk wel in je beeld tegenkomt. Er zit een bepaalde mate van onvoorspelbaarheid in en dat vind ik erg interessant.

Bijvoorbeeld als blijkt dat het aan de horizon veel lichter is dan je had gezien, waardoor er een lichter deel in je beeld ontstaat dat automatisch de aandacht trekt. Dit kan in je voordeel werken maar soms ook in je nadeel.

Probeer er achter wat verschillende lengte van sluitertijden doen. Wat gebeurt er met water, met de lucht, met beweging bij 30 seconde, en wat bij vier minuten. Hier leer je van welk effect bereikt kan worden bij bepaalde sluitertijden.

Zo krijg je een creatief instrument in handen. Als ik een bepaald idee van een foto heb, weet ik naar welke sluitertijd ik toe wil werken.

Lange sluitertijd in de stad

Vaak is er bij lange sluitertijden fotografie water en lucht in beeld. Want daar gebeurt iets mee. Ook in steden zoek ik vaak water op, zoals kanalen, grachten of rivieren. Ik kom regelmatig in Parijs en de Seine is een fantastisch onderwerp.

Of ik nu in een stad aan het water sta of aan de kust, ik probeer me altijd een voorstelling te maken van wat er gebeurt als alle beweging uit het water verdwenen is. Zodat het een stil vlak wordt. Het helpt om je ogen een beetje te sluiten en door je wimpers te kijken. Zo versimpel je de informatie die op je afkomt en visualiseer je wat het gaat worden.

Als je op een locatie werkt waar veel mensen zijn, verdwijnen zij bij sluitertijden van 10 tot 20 minuten uit beeld en houd je een lege straat over. Ga je naar kortere sluitertijden, bijvoorbeeld 10 seconden, dan zie je een soort geesten. Dat kan visueel boeiend zijn, zoals in de foto hieronder van toeristen bij de Eiffeltoren (Tourists).

Tourists, © Wilco Dragt

Zwart-wit of kleur fotografie

Doordat je zoekt naar abstractie en vereenvoudiging bij lange sluitertijden, zie je dat in veel gevallen (wel 70 - 80%) wordt gekozen voor zwart wit. Zwart wit is ook al een vorm van abstractie en die twee versterken elkaar.

Er zijn echter wel degelijk hele mooie voorbeelden van lange sluitertijden fotografie in kleur. Vaak wordt dan een kleur zó versterkt dat het monochroom wordt. De versterking van zo'n kleur kan aan een foto dan iets toevoegen waardoor het een extra dimensie krijgt en het een boeiend beeld wordt (And at the end, you turn right).

Ik zie steeds vaker dat professionele Long Exposure-fotografen, die eerst uitsluitend in zwart-wit werkten, nu ook kleur toepassen of er zelfs helemaal naar toe overgaan.

And at the end, you turn right, © Wilco Dragt

Lange sluitertijden en grijsfilters

Lange sluitertijd krijg je doordat er weinig licht op de sensor valt. Dan kan op twee manieren ontstaan. Of je fotografeert als het donker is of je werkt met een grijsfilter waarmee je heel veel licht tegen houdt.

Ik werk voornamelijk met grijsfilters. Bij lange sluitertijden fotografie in de vorm zoals ik het doe is een 10-stops filter vaak niet genoeg: meestal heb ik 13 stops of meer nodig om het effect te verkrijgen dat ik graag wil.

Dat betekent dat ik meerdere filters achter elkaar zet: ik combineer vaak een 10-stops en 3-stops of zelfs een 10-stops en een 6-stops filter.

Tijdens mijn workshops leer ik de cursisten de door mij ontwikkelde systematische werkwijze aan. Ze maken een opname zonder grijsfilter waarvan de belichting goed is, met een daarbij horende belichtingstijd. Die laat ik ze dan doorrekenen naar een belichtingstijd met de grijsfilters.

Door op die manier te werken, komt er beheersing en wordt het geen gokken. Ik zie regelmatig dat mensen er maar een filter opschroeven en gokken wat de belichtingstijd moet worden. Het is essentieel om je de techniek eigen maken, te beheersen en te weten waarom en hoe het werkt.

Voorkom dat het 'trial and error' wordt - deze techniek laat zich prima beredeneren en berekenen.

Kwaliteit grijsfilters

Er is veel verschil in grijsfilters. Ik heb inmiddels heel wat workshops gegeven en veel filters voorbij zien komen, in veel verschillende kwaliteiten. Er zijn variabele grijsfilters die je kunt verstellen als een soort polaroidfilter – daar kan ik kort over zijn: die werken niet.

Dan zijn er grijsfilters van goedkope merken; die zijn optisch niet geweldig en hebben vaak een gigantisch kleurzweem. Als je met zwart-wit wilt werken is de kleurzweem niet echt een punt. Maar de kleurzweem kan soms zo erg zijn dat het in een kleurenbeeld niet meer te corrigeren is.

Ik heb inmiddels vele magenta en knalgroene beelden voorbij zien komen. Mijn ervaring met grijsfilters is dat je kwaliteit moet kopen en dat betekent helaas automatisch dat daar een prijskaartje aan hangt.

Er worden door verschillende fabrikanten verschillende aanduidingen gebruikt om de filterfactor aan te geven, die tot veel verwarring en helaas ook tot een verkeerde aankoop kunnen leiden. Het is dus zaak je goed te laten informeren.

Lange sluitertijden fotografie: rekenvoorbeeld

Je bent op een dag aan het fotograferen die half bewolkt is: er is een redelijke hoeveelheid licht. Je begint zonder grijsfilter. Stel dan dat je bij een gekozen ISO waarde en een bepaald diafragma op een belichtingstijd van 1/125 seconde uitkomt; je zorgt ervoor dat je een goed histogram hebt.

Mét het grijsfilter dien je dan op dezelfde ligging van het histogram uit te komen; je wilt immers ook dan een goed belichte foto.

Bij een 10-stops grijsfilter resulteert dat dan in principe in een sluitertijd van 8 seconden. Je gaat namelijk 10 keer de oorspronkelijke sluitertijd verdubbelen. Dat geeft de volgende reeks:
1/60 - 1/30 - 1/15 - 1/8 - 1/4 - 1/2 - 1/1 - 2 - 4 - 8.

Nu is het zo dat een 10-stops grijsfilter niet exact 10 stops hoeft te zijn (de fabrikanten zetten dat ook vaak op de verpakking). Ik heb proefondervindelijk vastgesteld dat mijn B&W filter bijvoorbeeld 10 2/3 stops is.

Dat betekent dat ik er nog eens 2/3 stop bij moet tellen: ik kom dan uit op 13 seconden. Het is belangrijk om altijd het histogram te controleren en eventueel bij te sturen.

Lange sluitertijd berekenen met een app

Mijn advies: leer hoe je je sluitertijd bepaalt zonder grijsfilter en hoe je dit toepast met grijsfilter. Inmiddels zijn daar ook verschillende handige apps voor.

De app die ik gebruik is NDcalc, die er zowel voor iPhone als Android is. Dit maakt het heel makkelijk om de sluitertijd mee uit te rekenen. 

7 Tips voor het fotograferen van bloemen

maandag 20 juli 2015, 13:59 door Johannes Klapwijk | 7345x gelezen | 8 reacties Het is volop zomer en er bloeien overal bloemen. Bloemen kun je op vele manieren fotograferen: de voor de hand liggende keuze is een close-up van de bloemkop met een flinke scherptediepte zodat je voldoende scherpte hebt en de bloem optimaal laat zien.

Maar persoonlijk vind ik het veel leuker om voor minder voor de hand liggende opties te gaan. In dit artikel geef ik een zevental tips om bloemen mooi te fotograferen. Zoals zo vaak zijn veel van deze tips veel breder toe te passen.

1. Fotografeer een bloemenveld

Een leuke eigenschap van bloemen is dat ze vaak in groepjes of zelfs velden vol groeien en bloeien. Of het nu gaat om uiterwaarden langs de IJssel vol met boterbloemen en zuring, een idylle van de vlinderstichting, het Hallerbos vol hyacinten of een massaal bloeiende orchidee in een natuurgebied.

Een veld vol met bloemen is een prachtig gezicht en laat zich heerlijk fotograferen in zijn geheel.Vaak groeien er verschillende bloemen door elkaar die ook nog eens een prachtige kleurcombinatie kunnen vormen. Een veldboeket is niet voor niets populair bij bloemschikkers!

De weidsheid van een veld komt goed uit in een panorama uitsnede

2. Bloemen zijn kleurrijk, buit dat uit!

Bij fotografie kan kleur een ontzettend belangrijke factor zijn in een foto. Kleuren spreken! Koele blauwe tinten, warme oranje tinten, fris geel voor een zomerse look. Een klassiek voorbeeld van kleurgebruik bij bloemen fotografie is een zonnebloem, helder geel tegen een strak blauwe lucht voor een mooi kleurcontrast.

Een andere manier die ik heb toegepast is een onscherpe bloem links vlak voor de lens houden waardoor je een mooie roze waas in beeld krijgt. Een tweede bloem van dezelfde soort en dus met dezelfde kleur maakt vervolgens het onderwerp.

Kleuren van bloemen knallen van het scherm

3. Elke bloem en plant heeft zijn eigen karakter

Sommige bloemen knallen qua kleur, andere bloemen zijn wit, maar mooi behaard. Distels zijn natuurlijk lekker stekelig, een bosanemoon lijkt wel van porselein. Elke bloem heeft zijn eigen karakter: beharing en stekels komen prachtig uit in tegenlicht.

Een bosanemoon is zo teer een breekbaar van uiterlijk dat een high-key opname dit mooi versterkt. Pas je fotosfeer en stijl aan bij je bloem.

High-key en softfocus versterken de tere look van de bosanemoon

4. Bloemen trekken insecten aan

Bloemen trekken insecten aan: bijen, hommels en natuurlijk ook vlinders. Het is natuurlijk extra mooi om een vlinder en een bloem te kunnen combineren in één beeld. Neem eens plaats bij vingerhoedskruid op een zonnige dag en je zult al gauw hommels op bezoek hebben.

Een bij komt nectar drinken in speenkruid
Je kunt een hommel mooi vastleggen vlak voor hij in de bloem land. Maar ook gebruiken vlinders bloemen vaak als slaapplaats, en dan kun je met het vroege licht prachtige beelden maken.

Een groot geaderd witje slaapt op een gevlekte orchis

5. Gebruik weinig scherptediepte

Bij veel van mijn bloemenfoto's gebruik ik heel weinig scherptediepte. Bij f/2.8 is er bijna niets scherp, maar hierdoor leg je wel precies het focuspunt waar jij het hebben wilt. Ook worden onscherpte bloemen op weinig scherptediepte een mooi patroon in de achtergrond.

De zachte lijnen zijn vaak erg complimenterend voor bloemen met een elegante bloeiwijze. Maak dit fotorecept af met heerlijk warm licht en je hebt een plaat die wat mij betreft zo aan de muur kan!

Bergnachtorchis: de scherpte ligt in de bloem en de onscherpte maakt het beeld af

6. Tegenlicht!

Deze tip kan ik niet genoeg geven: tegenlicht levert mits het mooi vroeg of laat licht is prachtige kleuren en highlights op. Het werkt op veel onderwerpen goed, maar zeker bij bloemen die behaart zijn of bij grassen met een losse bloeiwijze levert het iets prachtigs op!

Tegenlicht op een veld met boterbloemen en grassen

7. Speel met je compositie

Klassieke composities zijn altijd een goede keuze, maar juist in een veld vol met bloemen heb je zo veel elementen in je beeld dat je hier heel mooi mee kan spelen.

Een bloem centraal zetten voor een grafisch, symmetrisch effect kan prachtig zijn of zet eens, zoals in het onderstaande beeld, een bloem in het veld als toetje tegen de rand van je frame aan. Op deze manier heb je wat meer rond te kijken in de patronen en onscherpte voor je het rustpunt en enige scherpe plekje in de foto vind.

Bokehpatronen vormen in eerste instantie het beeld, de bloem rechtsonder is pas een laatste rustpunt in de ongebruikelijke compositie

Eine Stadt von oben: Ein Blick auf München

Eine Stadt von oben: 

Das Betrachten einer Stadt aus einer anderen Perspektive offenbart abstrakten Formen und Muster in auffallend ungewöhnlichen Bildern. Fotograf Robert Götzfried erläutert, wie er in seiner Heimatstadt München Aufnahmen von oben für seine „Blick nach unten auf Städte“ Serie gemacht hat und er spricht über seine Techniken für innovative Straßenfotografie.

„Wohin ich auch gehe, meine Kamera ist immer dabei. Mein Leben und meine Bilder waren schon immer miteinander verbunden. Als ich im Januar 2011 nach Bangkok reiste, hatte ich zwei Dinge im Kopf. Zuerst wollte ich meine Freundin fragen, ob sie mich heiraten will und dann wollte ich eine Fotoserie aufnehmen.

Ich habe an vielen Orten Bilder gemacht – es ist meine zweite Natur, die Szenen um mich herum festzuhalten. Und speziell solche, die mir sehr viel bedeuten oder einen wichtigen Punkt in meinem Leben markieren.

Als ich dann über das visuelle Konzept meiner „Blick nach unten auf Städte“ Serie nachgedacht habe, wählte ich natürlich die Stadt, die mir am meisten bedeutet: München.“

Meine Heimatstadt aus einer anderen Perspektive erfassen

„München ist die drittgrößte Stadt in Deutschland und aus einer Vielzahl von Gründen bekannt: Darunter Fußball, Oktoberfest und Weißwürste. Es ist auch die Stadt, die ich gerne als meine Heimat bezeichne – ich wollte schon immer „meine Stadt“ auf meine Weise erfassen.

Ich fragte mich, ob das Ergebnis dieser Serie in beträchtlichem Maß von meiner Bangkok Serie abweichen würde. Immerhin habe ich mich in den letzten vier Jahren stark verändert – als Folge dieser Reise bin ich jetzt verheiratet! Aber es war sofort klar, dass für eine herausragende Serie etwas ganz anderes dabei heraus kommen sollte, als es die Straßenfotografie normalerweise hervorbringt.

Das bedeutete: keine Porträts, keine Gesichter. Es musste Straßenfotografie 2.0 sein: Ich wollte Emotionen ausblenden und mich stattdessen auf die Anwesenheit von Menschen in deren aktuellem Umfeld konzentrieren.“

Linien, Farben und Muster

„Meine Arbeit ist in der Regel sehr graphisch orientiert – gerade Linien, Muster. Ich fotografiere gerne Szenen und Objekte mit klarer Ordnung – ich denke, das ist ein zusätzlicher Nebeneffekt eines Grafikdesigners gegenüber einem Fotografen.

Ich denke immer in Rastern, Formen, Linien, Mustern und Farben – ich gestalte Bilder, nehme sie nicht einfach auf. Die Vogelperspektive erschien mir schon immer aus meiner Sicht des Fotografen strategisch wichtig, weil sie mir „das große Bild“ aus einer speziellen Position heraus vermittelt.“

„Es fühlt sich an, als hätte ich tatsächlich die Macht, die Szene so anzupassen, wie ich es haben will. Leider ist es jedoch nicht so einfach – es bedeutet viel Wartezeit bei der Aufnahme auf Personen, die sich an der richtigen Position im Bild befinden.

Am wichtigsten ist, dass ich mich nicht auf die Menschen an sich konzentriere – sie stellen nur Formen im Bild dar. Es liegt dann beim Betrachter, seine oder ihre eigene Geschichte über das, was „da unten“ passiert, zu erfinden.“

Gegensätzliche Geschichten

„In vielerlei Hinsicht unterschied sich das Ergebnis meiner Münchener Geschichte gegenüber Bangkok – ich habe das Gefühl, dass es an den kleinen Details liegt, die das stärker reflektieren als die eher offensichtlichen Unterschiede.

Die Menschen in den Bildern sind unterschiedlich gekleidet, essen anderes Essen, fahren verschiedene Fahrzeuge.

Wo Sie in Bangkok eher eine Straße mit einem Lebensmittel-Markt finden, haben Sie in München vermutlich einen Fußgänger mit Hund. Ich sah viele Menschen mit Hunden in München – in Bangkok sind die einzigen Hunde, die man sieht, streunende Straßenhunde.

Eine andere Sache, die ich beim Vergleich der beiden Städte bemerkte, waren die unterschiedlichen Arten von Mustern auf den Straßen aufgrund unterschiedlicher Kopfsteinpflaster und Materialien. Es sind diese kleinen Dinge, anhand der sich die Städte unterscheiden – und in der Kombination gibt es jeder Geschichte ein anderes Aussehen und Gefühl.“

„Für mich war es eine tolle Erfahrung, dieses Konzept in meiner Heimatstadt anzuwenden. In den letzten 12 Jahren habe ich eine Menge Bilder für „meine Stadt“ geschossen und kann ehrlich sagen, dass es mich überrascht hat, wie anders und frisch das Ergebnis auf mich bei den Aufnahmen für die Serie „Ein Blick auf München“ gewirkt hat.

Ich habe mich überwiegend am ähnlichen Konzept für meine Bangkok Serie orientiert und deshalb belebte Locations an Bahnhöfen oder andere typische Treffpunkte aufgesucht. Dies sind die Orte, wo alle Arten von Menschen zusammenkommen und in den großen Städten, wo das Autofahren aufgrund des starken Verkehrs sehr stressig ist, sind diese Orte die Dreh- und Angelpunkte des täglichen Lebens. Es gibt keine Gruppe von Menschen, die Sie dort nicht finden können – Bankmanager, Reisende, Spaziergänger mit Hund, städtische Arbeiter…“

„Ich versuche, eine visuelle Welt parallel zu meiner eigenen Welt zu erschaffen. Es liegt dann beim Betrachter, seine oder ihre eigene Geschichte über die Szenen und Objekte in meinen Bildern zu erzählen. Dies ist ein wiederkehrendes Thema in meiner Arbeit – es den anderen zu überlassen, sich ihre eigenen Geschichten auszudenken. Und ich bin mir sicher, dass sie das tun.“

Das Beste aus der Ausrüstung herausholen

„Natürlich brauche ich eine großartige und zuverlässige Ausrüstung, um sicherzustellen, dass ich nie die Gelegenheit für die perfekte Aufnahme verpasse. Ich schoss diese Serie mit meiner Canon EOS 6D und meinem Canon EF 24-105 1:4 L IS USM. Dieses Objektiv ist leicht, verfügt über einen sehr flexiblen Zoombereich und sorgt für eine hervorragende Bildqualität.

Die EOS 6D ermöglicht mir die Wahl sehr hoher ISO-Werte und liefert dann trotzdem noch erstklassige Bilder. Ich machte alle Aufnahmen aus freier Hand ohne Stativ oder sonstige Hilfsmittel. Dann war es nur noch eine Frage der Zeit und der Geduld.“

Teilen Sie Ihre Bilder aus der Vogelperspektive

Jetzt haben Sie Roberts einzigartige Straßenfotografie von München gesehen – warum sollten Sie nicht einfach mal versuchen, in diesem Monat Ihre eigenen Bilder von Städten von oben zu machen?

Schauen Sie gerade nach unten von einer Brücke oder einem Balkon – ein alltäglicher Ort wirkt dann sehr fremd und ungewohnt. Oder Sie konzentrieren sich auf Formen, Farben und Texturen, die eine Straßenszene von oben interessant machen.

10 tips voor het fotograferen van vallende sterren

maandag 10 augustus 2015, 23:18 door Nando Harmsen | 5990x gelezen | 8 reacties Elk jaar in augustus is de Perseïden meteorenregen te zien. Op het hoogtepunt van deze regen van vallende sterren kunnen er maar liefst 50 tot 80 per uur te zien zijn. Het is een uitstekend moment om vallende sterren op de foto te zetten aangezien de kans zo groot is dat het gaat lukken. In dit artikel 10 tips om je hierbij te helpen.

Veel heb je niet nodig om ze te zien; een donkere plek, zo ver mogelijk van de stedelijke verlichting vandaan, en een heldere hemel. Toch blijft het een uitdaging want ondanks dat ze helder zijn of kunnen zijn, blijven de lichtflitsen erg kort.

Simpelweg fotograferen met lange sluitertijden levert niet het resultaat op wat je zou verwachten. Ik heb een uitgebreid blogbericht geschreven over het fotograferen van vallende sterren. Samengevat zijn hier 10 tips om in ieder geval een aantal vallende sterren op de foto te krijgen.

Vergeet niet, het blijft ook een beetje geluk hebben, want je weet nooit wààr ze zullen verschijnen.

1. Zoek een donkere plek

Het is belangrijk om een donkere plek op te zoeken. Geen stadsverlichting, straatlantaarns, of andere lampen. Helaas is Nederland vergeven van lichtvervuiling.

Gelukkig zijn er wel geïsoleerde plekken te vinden waar je minder last hebt van lichtvervuiling. Denk aan gebieden zoals bij de Veluwe, Friesland, en andere minder bewoonde gebieden. Kijk eens op deze site voor locaties, maar laat je niet uit het veld slaan door wat je ziet. Blijf gewoon zover mogelijk van steden af.

2. Witbalans

Witbalans kan het beste op een vaste waarde gezet worden omdat het nodig is om veel foto's te maken. Je wilt niet dat elke foto een iets andere witbalans heeft. Kies voor een nachtelijke hemel een witbalans van ongeveer 4000 Kelvin om een zo natuurlijk mogelijke kleur te krijgen.

Zit er veel lichtvervuiling aan de horizon, dan zou je nog iets koeler kunnen gaan. Tot 3400 Kelvin zelfs, maar pas op de dat de lucht niet te blauw wordt. Tenzij je dat natuurlijk wilt

3. Ruisonderdrukking uit

Zorg dat je ruisonderdrukking uit staat. Alleen dan kun je achter elkaar foto's blijven maken. Wanneer de ruisonderdrukker aan staat zal elke lange sluitertijd volgen met een 'darkframe' die even lang is als de sluitertijd was.

Je wilt zoveel mogelijk foto's achter elkaar maken om de kans te vergroten om die vallende ster te vangen. Wanneer je camera elke keer 10 of 15 seconden nodig heeft voor de ruisonderdrukking halveer je de kans om die vallende sterren ook daadwerkelijk op de foto te krijgen.

4. Manual, serie opnamen en draadontspanner

Zet je camera op manual (handmatig). Je gaat continu foto's maken met dezelfde sluitertijd. Eenmaal ingesteld is het niet meer nodig om je belichting opnieuw te bepalen. Zet je camera ook op serie opnamen.

Met gebruik van een draadontspanner kun je daarop na het drukken op de ontspanknop die knop vergrendelen. Dan blijft de camera continu foto's maken en kun je rustig wachten en genieten van de nachtelijke hemel. Heb je geen draadontspanner, dan moet je na elke opname opnieuw de knop indrukken.

5. Groothoek en zet de autofocus uit

De grootste kans om vallende sterren in je beeld te krijgen is een groothoek, of zelfs ultragroothoek. Denk aan 17mm op fullframe of zelfs meer als mogelijk is. Maar ook met 24mm kan het heel goed, hoewel je dan minder hemel op de foto krijgt.

Een groothoek betekent wel dat vallende sterren klein op de foto komen. Alleen met een langer brandpunt kunnen ze groter en dus indrukwekkender worden. De kans dat je met een langer brandpunt (35mm of 50mm) een vallende ster in beeld krijgt wordt natuurlijk een stuk lager.

Vergeet zeker niet om je autofocus uit te zetten en je objectief handmatig op oneindig te zetten. Doe je dat niet, dan zal de camera tevergeefs de autofocus proberen te gebruiken. En daar is het te donker voor.

6. Grote lensopening

Probeer zoveel mogelijk licht op je sensor te laten vallen. Dat betekent natuurlijk een grote lensopening. Denk daarbij aan minimaal f/4 maar nog liever een of twee stops meer. Maar laat je niet weerhouden om met een objectief dat een maximale lensopening van f/5,6 heeft aan de slag te gaan. Je kunt dit natuurlijk enigszins compenseren door een hogere ISO te nemen.

7. ISO hoog

Zet je ISO zo hoog mogelijk. Minimaal ISO 1600 maar nog liever een of twee stops meer. Dit is nodig omdat die vallende sterren maar heel kort opflitsen. Ze zijn dan wel helder, maar de flits is te kort om veel licht te geven.

Een hoge ISO maakt de sensor 'gevoelig' voor weinig licht waardoor de kans groter is dat je er een vallende ster op hebt. Let wel op de mogelijkheden van je camera; niet alle camera's gaan goed om met hoge ISO's.

Als het goed is weet je tot hoe ver je de ISO kunt opschroeven zonder dat de ruis hinderlijk wordt. En vergeet niet; helemaal zonder ruis kun je dit soort fotografie niet doen. Het is, of een foto van een vallende ster met wat ruis, of een foto zonder ruis en geen vallende ster.

8. Sluitertijd

En nu wordt het wat moelijker. De sluitertijd is niet belangrijk. In principe wil je een sluitertijd die tussen de 10 seconden en 30 seconden is. Maak een testopname met 15 seconden en als de foto te licht of te donker is, corrigeer de sluitertijd dan.

Welke sluitertijd je nodig hebt is afhankelijk van de mate van lichtvervuiling. Als zelfs 10 seconden een overbelichte foto oplevert, draai dan je diafragma een stop dicht of zet je ISO wat lager. Het vermindert de kans op lichtzwakke vallende sterren, maar dat is dan eenmaal zo.

9. Veel opnamen

Als alles ingesteld is, en je hebt een mooie compositie, dan is het een kwestie van je camera foto's laten maken. Continu, de een na de ander, en wacht. Hoeveel opnamen je wilt maken hangt af van de grootte van je geheugenkaart, de levensduur van je accu, condensvorming, of je geduld. Hoe langer je blijft, hoe meer kans op die mooie meteoor.

10. Veel meer tips

Natuurlijk is er veel meer waar je op moet letten; ken je omgeving, zorg dat je voorbereidt bent, wen aan het duister, noem maar op. Meer is te vinden in mijn blogbericht, compleet met andere interessante links die kunnen helpen met het fotograferen van een nachtelijke hemel.

Maar de belangrijkste tip, die ik als laatste heb gewaard, is de volgende: geniet van een heerlijke rustige avond of nacht terwijl je in de diepten van het heelal kijkt.

Der 80. Geburtstag des Dalai Lama - Tibet-News August 2015

Werden Sie aktiv! Der 80. Geburtstag des Dalai Lama - Tibet-News August 2015 Sehr geehrter Herr Hans Friedhoff, herzlich willkommen zur August-Ausgabe der Tibet-News im Jahr 2015. Nach Indien, Großbritannien und den USA feierte der Dalai Lama auch in Deutschland seinen 80. Geburtstag. Tausende kamen nach Wiesbaden und Frankfurt. In Tibet hingegen kam es zu Festnahmen. Und eine US-Band muss ihre geplanten Auftritte in China absagen, weil eines ihrer Mitglieder dem Dalai Lama öffentlich gratulierte. In dieser Ausgabe: +++ Dalai Lama weltweit gefeiert +++ Tod in Haft +++ Keine Pässe für Tibeter +++ Kicken für Tibet +++ Dalai Lama-Briefmarke Mit herzlichem Gruß Kai Müller, Geschäftsführer Dalai Lama weltweit gefeiert Auftritte auch in Deutschland. ››mehr Tod in Haft Tenzin Delek Rinpoche stirbt im Gefängnis. >>mehr Keine Pässe für Tibeter ICT-Bericht belegt Diskriminierung. ››mehr Kicken für Tibet Frauenteam spielt in Berlin. ››mehr Dalai Lama-Briefmarke Exklusiv bei ICT. ››mehr +++ Der Karmapa kommt nach Deutschland: 27. bis 30. August in Bonn +++ Impressum: International Campaign for Tibet Deutschland e.V. Schönhauser Allee 163 10435 Berlin Vereinsregister: VR 4305, Amtsgericht Münster   Gesetzliche Vertretung: Jan Andersson (Vorstandsvorsitzender) Tel.: 030 27879086 Fax.: 030 27879087 Email: info@savetibet.de Spendenkonto: Konto-Nr. 3210400 BLZ 100 205 00 Bank für Sozialwirtschaft IBAN: DE20100205000003210400 BIC: BFSWDE33BER Haftungsausschlüsse: Der Newsletter von ICT Deutschland e.V. (ICT) kann Hyperlinks auf Webseiten Dritter enthalten. ICT übernimmt für die Inhalte dieser Webseiten keine Verantwortung. Ferner macht sich ICT diese Webseiten und ihre Inhalte auch nicht zu eigen, da ICT die verlinkten Informationen nicht kontrolliert und für die dort bereit gehaltenen Inhalte und Informationen auch nicht verantwortlich ist. Deren Nutzung erfolgt auf eigenes Risiko des Nutzers.