Whooping Cranes, Canada

(translation below the dutch)

Soms denk ik wel dat de soldaten
Die in de oorlogen gevallen zijn
Niet onder witte kruisen zijn begraven
Maar dat zij kraanvogels geworden zijn

Ze roepen ons uit lang voorbije tijden
Hun hese stemmen roepen in hun vlucht
't Is misschien daarom dat wij zo dikwijls kijken
Diep in gedachten naar de avondlucht

Daar, in de laatste lichtglans van de schemer
gaat een vermoeide vogeltrek voorbij
Ik zie een lege plaats in hun geleed'ren
Misschien is dat de plek bestemd voor mij

Als ik met hen de hemel zal bevolken
Voorbijtrek in het schemerend verschiet
Dan zie ik jullie uit de verre wolken
Dan roep ik jullie, die ik achterliet

Soms, soms denk ik wel dat de soldaten
Die in de oorlogen gevallen zijn
Niet onder witte kruisen zijn begraven
Maar dat zij kraanvogels geworden zijn

Ze roepen ons uit lang voorbije tijden
Hun hese stemmen roepen in hun vlucht
't Is misschien daarom dat wij zo dikwijls kijken
Diep in gedachten naar de trieste lucht

Sometimes I think that the soldiers
That are fallen in the warsWars
Not be buried under white crosses
But that they have become cranes

They call us from a long past time
Their hoarse voices calling in their flight
It's perhaps why we look so often
Deep in thought to the evening sky

There, in the final glory of Twilight
is a tired bird migration over
I see an empty place in their rows
Perhaps that is the place for me to be

If I will fill the sky with them
Passing the dim horizon
I see you from the distant clouds
Then I call you, who I've left behind

Sometimes, sometimes I think that the soldiers
That are fallen in our Wars
Not be buried under white crosses
But they have become cranes

They call us long past time
Their hoarse voices calling in their flight
It's perhaps why we so often look
Deep in thought to the sad air