Not for the first time - Niet voor het eerst

it is time for a small poem again. The dutch translation is below the english.

As many of you know, I love to write. And I need to write. About the things that affect my life, the things that I have to face, the things that I have to go through.

Now, we all know the bad thing that cancer can do. Not only to the victim, but to the people around them as well. We all know people who passed away from it, or who are suffering from it. We know it, and we .. have to .. live with it.
But every time I hear such a bad message, it hits me again. And that's where this poem is about.

Yesterday I heard the news from one of them, that he is in his last few weeks.
This morning I heard of one of them, that the doctors can not do much for him.
Two in two days. I need to write about that.

Below the translation of these lines are the words that I wrote.
------

Ik heb een gedichtje geschreven, weer eens.
Zoals de meesten van jullie wel weten, moet ik mijn emoties, wat mij raakt in het leven, van me af schrijven. En ook nu moest dat weer.

Gisterenavond hoorde ik dat de buurman is opgegeven, nog een paar weken te leven heeft.
Vanmorgen hoorde ik ook weer van iemand, die uitbehandelt is en waarschijnlijk nog een paar maanden te gaan heeft.

Kanker is zo een ongrijpbare, onbegrijpelijke ziekte.

Tijd dus om er weer eens een gedichtje over te schrijven. In gedachten bij de mensen die al gingen, die nu gaan, en met een onzekere blik naar voren, wie de volgende zal zijn.

Onder het engels staat de nederlandse vertaling

--------------

Not for the first time


I know
It is not for the first time
And definitely not the last
But every time it hits me again
and probably, every time stronger

How often did I hear such message
How many lives did it disturb
How many tears have been shed
Shall I ever learn
To accept this

I saw it approaching for a while
Yesterday I knew it for sure
Today, a message from one more
Ah, I do not count them for a long time
I just remember the names
And, most of all, the human behind

I know
It is not for the first time
How many times will I hear it again
I take a very deep breath
Should almost swear about it

I cant change it
But as a very poor comfort
I share a tear in the sadness
The unreachable enemy
Who splashes life into pieces

Abd every time when I hear such news
It slaps me right into my face
That one slap might not hurt too much
The pain comes by the many repeats

I know
It is not for the first time
but it hits me deep
every time again

________________------------------------______________

Ik weet
het is niet de eerste keer
En ook niet de laatste
Maar steeds raakt het me weer
en misschien, telkens meer

Hoe vaak heb ik dit bericht al niet gehoord
Hoe veel levens heeft het verstoord
Hoe veel tranen zijn er gestort
Zal ik ooit leren
Het te accepteren

Ik zag het al aankomen, enige tijd
En gisteren hoorde ik het definitief
En vandaag, hoorde ik het van nummer twee
ach, ik tel al lang niet meer mee
Onthou slechts de namen
en vooral, de mens daarachter

Ik weet
Het is niet de eerste keer
Hoe velen malen zal ik het nog horen
Ik slaak een diepe zucht
Ik zou er haast van vloeken

Veranderen kan men het niet
Maar als schrale troost
Een traantje delen in het verdriet
Een vijand die niet je niet kan vatten
Die levens uit elkaar doet spatten

En elke keer, bij zo een bericht
Krijg ik een slag in mijn gezicht
Die ene klap doet dan wellicht niet zo zeer
De pijn komt door het telkens weer

Ik weet
Het is niet de eerste keer
Maar het raakt me
elke keer meer